✨မ ကဓူဝံကြယ်✨
"မ အပြင်သွားမလို့လားဟင်"
"အင်း"
"ငယ်လေဒီနေ့နေလို့မကောင်းလို့ ဖြစ်နိုင်ရင်မသွားပါနဲ့လား မ"
"ငါကမင်းကိုပြုစုပေးနေရအုံးမှာလား"
"မကဆရာဝန်ပဲလူနာမှန်သမျှ ပြုစုပေးရမှာပဲ"
"သွားစမ်းပါဟာ "
"မ မကငယ်သေသွားရင် ဝမ်းနည်းမှာလား"
ငိုသံပါအသံ ရဲ့ရဲ့လေးနဲ့ပြောလိုက်တဲ့သူမကြောင့် ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိအောင် ငြိမ်သက်မိသည်။
"လောင်းရိပ်နွယ်မင်းဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ။ ငါအားအားယားယားသွားနေတာမဟုတ်ဘူး နားလည်လား။"
"ဟုတ်"
မသံတိုးတိုးလေးနဲ့ခေါင်းလေးငုံကာ အခန်းထဲပြန်ဝင်သွားတဲ့ ကောင်မလေးကိုလျစ်လျှုရှုကာထွက်လာတဲ့ ဖူးခတ်သိင်္ဂီ။
"ဖူးခတ် နင်အဲ့ကလေးအပါ်အပေါ်အဲ့လောက်ကြီးတင်းမထားပါနဲ့ဟာ။သူလဲသူ့အမှားသူသိနေလောက်ပါပြီ စိတ်ဒဏ်ရာရသွားပါ့မယ်။"
"ငါသိပါတယ်ဟာ ဒါမဲ့သူကအလိုလိုက်ရင်ပိုဆိုးလာမဲ့ကလေးမျိုး "
"အေးပါဟာ ငါကအကြံပေးကြည့်တာပါ"
"အခုဘယ်သွားမှာလဲ"
"အိင်္ဒြာခေါ်တဲ့ဆီလေ သူ့အိမ်လို့ပြောတယ်"
.
.
.
"ရောက်လာပြီလား ဖူးခတ်တို့လာလာ အိမ်ထဲဝင်ကြ။သမီးရေ သမီး ဖူးခတ်တို့သင်းပျံတို့ရောက်နေပြီ"
"လာပြီလာပြီမေမေ"
တစ်ကယ်တော့ဒီနေ့ဟာအိင်္ဒြာတို့အမေဒေါ်လဲ့လဲ့ရဲ့မွေးနေ့မို့ ဖူးခတ်နဲ့သင်းပျံတို့ကိုညစာခေါ်ကျွေးခြင်းပင်။
အိမ်ထဲဝင်တာနဲ့ဖူးခတ်မျက်နှာမကောင်းစိတ်ထဲမှာလေးနေတယ်။ပူပန်နေရတယ်။ဘာဖြစ်နေမှန်းဖူးခတ်ကိုယ်တိုင်ပင်မသိ။
"ဖူးခတ်ဘာဖြစ်နေတာလဲ စားလေ ဖူးခတ်ဖူးခတ်"
"ဟင်..ဟင် အေးအေး"
YOU ARE READING
"မ ကဓူဝံကြယ်"
Fantasy"ချစ်လွန်းလို့အပိုင်ကြံမိတာပါ မ ရယ်" "ဟ ချစ်တာနဲ့ ချစ်သူဖြစ်ချင်မတူဘူး လောင်းရိပ်နွယ် မင်းကအပိုင်လိုချင်တာ ချစ်တာမဟုတ်ဘူး"
