The Rise of the Phoenix

Chapter 5

Dwight POV

"It is just a month, huh? Huwag niyo nang tangkaing lagpasan pa." Paalala ko habang hinihintay na mag-take off ang sinasakyan naming private jet.

"Okay." Walang buhay nilang sagot. Napasimangot ako. Kanina pa ako salita nang salita rito pero mukhang hindi naman sila nakikinig.

I can see their excitement rather than nervousness. Mukhang ako lang yata rito ang nag-iisip kung mabubuhay pa ba kami pagtapak namin sa Greece.

Fuck! We will going to the leon's den!

Putcha! Paano na ang mga babies ko kung mamatay ako doon? Isang malaking kawalan na naman sa mundo kung sakali.

Mawawalan ng isang napakagwapong nilalang na tulad ko.

Hindi ko alam kung anong pinagsasabing rason ni Zero sa mga dean namin kung bakit kami mawawala pansamantala. Ayaw ko na rin malaman since sa kanya naman ang University.

I just hope the people will keep their mouth shut. Kapag nakarating ito sa mga Elders siguradong gyera na pero hindi bale na may mga inaasikaso naman sila.

Si erpat lang kasi baka maisip na naman akong kumustahin.

"Block our location Dwight. They will find us." Tumango na lang ako sa utos ni Zero.

Nagsimula na akong magtipa sa laptop ko para hindi nila kami mahanap. Kailangan walang makaalam ng presensya namin sa Greece kahit na ang mga kakampi namin sa mafia.

Napatingin ako sa katabi ko na nakatingin lamang sa malayo. Ayaw ko mang maramdaman ito pero hindi ko maiwasan.

Naawa ako sa kanya. He is our youngest. Parang bunsong kapatid na rin ang turing namin sa kanya.

Siya, iyong palaging nakangiti kahit sa totoo lang hindi naman siya masaya. The great pretender.

Pero noong dumating si Rain nakita ko ang pagbabago niya. Iyong mga ngiti niyang na master na niyang pekein mula pagkabata ay naging totoo.

The great pretender-Clint Dean Lee became real.

But life is not always a bed of roses. There will be a time for the thorns to overcome the petals.

Saksi ako sa paghihirap niya noong gabing iyon. Siya ang pinakalugmok.

The woman who's very important to him disappeared, and we don't know if she is still alive. His brother, whom we thought was already dead, is alive! And what's more painful is that he is just beside us!

Of all the revelations. Isa nga lang hindi ko na kinakaya. Sa kanya pa na dalawa.

Kahit kailan hindi ko nakitang pinakitaan siya nang mabuti ng mga magulang niya.

They are heartless monsters.

Kahit na tinanggap niya ang posisyong pagiging SYMBOLIC at nagpakahirap para sumabay sa training namin. Wala pa rin patuloy pa rin siyang sinisisi sa pagkamatay ni Carl.

And Carl alone is still the selfless brother that he is. Si Clint pa rin ang iniisip niya kaya hindi niya pinakilala ang katauhan niya. Kung hindi siguro nabunyag nang gabing iyon wala siyang balak aminin.

I'm happy for them since hindi naman na ganoon ka ilap si Clint kay Carl katulad dati.

Hindi man sila ganoong ka close katulad noong mga bata kami pero atleast they are talking casually now.

"Kapag nakarating na tayo sa Greece. Let us start our plan. We need an accurate and fast plan ahead." Tumango ako sa sinabi ni Carl.

"I already get the blueprint of some of their mansion." Baling ni Red sa amin.