Unicode
◦•●◉✿ KookV ✿◉●•◦
"ဟင့်..တောင်း...တောင်းပန်ပါတယ်
ဂျောင်ကုရယ်... နောက်တခါမဖြစ်စေရ
ပါဘူး...အင့် "
" တော်စမ်းကင်မ်ထယ်ယောင်း! မင်းလုပ်လိိုက်ရင်တစ်ခါမှစောက်ချိုးမပြေဘူး
သွား! ငါ့ရှေ့ကခုထွက်သွား! "
ကန်တင်းမှာဖြစ်သည်။ ဂျောင်ကုနေ့လည်စာစားဖို့အတွက် ထယ်ယောင်းမုန့်သွားမှာပေးရာ အပြန်တွင် ဂျောင်ကုအနားရောက်မှ ခလုတ်တိုက်လဲတာ အိင်္ကျီပေါ်မှောက်ကျသွားသဖြင့် အအော်ခံနေရသည်။
တကယ်တော့ ထယ်ကဂျောင်ကုရဲ့ ချစ်သူပါ ။ ချစ်သူဆိုပေမယ့်လဲ ဂျောင်ကုကိုအမြဲလိုလို အလျှော့ပေးရသည်။ ထယ့်ဘက်မှပြောမပြတတ်အောင်ချစ်ပြပေမယ့် ဘယ်သောအခါမှအကောင်းမမြင်ခဲ့...။
"အင့်...နောက်တခါမဖြစ်စေရပါဘူး
ဂျောင်ကုရယ် "
လက်မောင်းကိုဆွဲပြီး မျက်ရည်အရွှဲသားဖြင့်ခေါင်းလေးမော့ကာ တောင်းပန်ပါသော်လည်း... တွဲထားသောလက်သွယ်သွယ်ကို ဆက်ခနဲ ဆွဲဖြုတ်လိုက်ပြီး
"မင်းမသွားဘူးလား အေး! မင်းမသွားရင်ငါသွားမယ် !"
အသဲမာသူကြီးကတော့ ကျောခိုင်းကာထွက်သွားခဲ့သည်...။
"ဂျောင်ကု..."
ခေါ်ပေမယ့်ဂရုမစိုက်စွာ တချက်ပင်လှည့်မကြည့်
"ဂျောင်ကု"
လုံးဝမထူးဘူး! ။ စိတ်ထဲတွင်ပြောလျက် မျက်နှာတွင် အပြုံးတပွင့် ချိတ်ဆွဲလိုက်သည်။
အဟွန်းး...။
"ဂျွန်ဂျောင်ကု!"
အမြင့်ဆုံးနှုန်းနဲ့အော်လိုက်ပါသော ထယ်ယောင်း။
"ဟင်"
အိပ်နေရာမှနိုးလာသော ဂျောင်ကုသည်မျက်လုံးမပွင့်တပွင့်ဖြင့်ဘေးကို ကြည့်လိုက်မိရာ ကုတင်ဘေးတွင် ခါးထောက်လျှက် ရှိနေပါသော ဂျောင်ကုရဲ့အသဲအသက်စတော်ဘယ်ရီ ထယ်ထယ်လုံးလေး...။မြတ်နိုးရာလေးကို ကြောင်ပြီးကြည့်နေမိတုန်း
"ဂျွန်ဂျောင်ကု !"
အုံး!
ကြောင်တောင်တောင်ဖြင့် ကြည့်နေပါသော ဂျောင်ကု၏ ကျောပြင်ကို မကျင်နာစွာ ထုလိုက်ပြီး ထပ်ခေါ်လိိုက်သည် ။
