"Cennete giden yol, cehennemden geçer."
Dante Alighieri
"Gitmek zorunda bıraktığın için beni, seni hiçbir zaman affetmeyeceğim."
Selda Bağcan, Ayrılık
Gülümsemelerle..
______________________________________
Seven gitmezdi diyorlar ya gider seven de gider çünkü zorunda bırakılmıştır.
Zorundalıklar , bütün hayatımı tek bir kelimeyle anlatsam bu olurdu.
O hiçbir zaman kalacağım demedi ki hep gider gibiydi..Kalırken bile gidiyordu.
Ayrılık her zaman kötü müdür ?
Ayrılırız insanlardan ya terk ederiz ya da terk ediliriz ama hiçbir zaman terk etmek zorunda olanı konuşmadık.
Hep kalana üzülürüz, onu konuşuruz.
Peki ya gidenin gitme sebebi kalansa... Kalan sevmediği için gitmek zorunda kaldıysa o zaman hangisi en çok acı çekecek ?
Giden mi ? Kalan mı ?
Hiç değer görülmediğimiz bir yerde nasıl kalabiliriz ki ? Nasıl o yere evim diyebiliriz ?
Giden de o yüzden gitmiştir.
Hayır.
Gitmek zorunda kalmıştır.
Kalana mı zor gidene mi 'nin cevabı ne gidendir ne de kalandır. Hangisi en çok seviyorsa ona zordur. Kalan mı tek özlem duyar. Giden gitmek zorunda kaldığı için hicran duyamaz mı ? Ayrılığın getirdiği özlem. Duyar ama elinden birşey gelmez. Geri gelse yine aynı şeyleri yaşayacak. İnsanoğlu değişmez. Bir insanın değişmesini beklemeyin. Geçmişe baktığınızda belki bir yara olarak kalır ama o yara er ya da geç kabuk bağlar, çünkü bitmiştir. Siz bitmişsinizdir.
O yarayı tekrar kanatacak ne gücünüz ne de dayanacak sabrınız vardır. Bazı yaralar hiç açılmamak üzere kapanmalıdır. Geçmişe takılıp kalırsanız geleceğinizi mahfetmiş olursunuz. Geçmiş , aklımızın en arka ve en tozlu rafindadır. Unutmak isteriz ama unutamayız. İnsanoğlunun en büyük imtihanı..Unutmamasıdır. Kolay kolay unutulmaz.
Unutmak insanı zayıf kılar, hatırlamak ise seni güçlü yapar.
Yaraya dikiş atmasını öğrenmelisiniz.
Açık kalırsa yara acır, kanar.
Sende açılan yara bende kanıyor.
Yarayı kapatman gerekirken yarayı iyice deştin.
E.S
