Uzun zaman oldu yazmayalı özlemişim (:
Bu aralar en çok hissettiğim duyguyu yazmak istedim. Yalnızlık. Yazdığım şeyler bir kitap değil , daha çok duygulardan gidiyorum, ben ne hissediyorsam ne yaşadıysam buraya yazıyorum. Tabi biraz üstü kapalı.
Son iki bölümü çok içten yazmıştım. Bu bölümün de öyle olması için araya zaman girdi. Tabi sınavlar vardı. Neyse çok lafı uzatmayalım. İyi okumalar.
Gülümsemelerle..
______________________________________
Yalnızlığı sorsalar bana en iyi bildiğim şey derim. Bir insan ne kadar yalnız kalabilir , ben yaşadığım her gün daha da yalnızlaşıyorum.
Yalnız kalmak ve yalnız olmak çok farklı şeyler. Biri kendi isteğimizle olurken diğeri isteğimiz dışı olan şey.
Hiç yalnız olduğunuzu hissettiniz mi ?
Yalnızlık.
Bir ömür belki yalnız kalacağız. Alışabiliyor muyuz peki bu yalnızlığa ? Her insan alışamıyor. Belkide alışmak istemiyor. Yalnız kalmaya insan nasıl alışır ki ? Hayatında biri olması..düşüncesi bile tebessüm ettirirken neden yalnız olalım ki ? Ama sırf biri olsun diye hayatımızda her kapıyı çalanı içeriye alamayız. Yalnızlığın getirdiği yanlış. Hepimiz biliyoruz ki mantığımız hiçbir zaman yanıltmaz. Tahmin eder , bilir. Biz bile bile o yanlışları yaparız çünkü artık mantığımız değil gönlümüzü dinleriz. İkisi aynı yerde oturamaz. Birisi ayakta durması lazım, peki hangisi ayakta duracak ?
Bir tavsiye vermem gerekirse hem aklınıza hemde gönlünüze yatanı seçin. O her zaman doğrudur benim nezmimde.
Doğru bildiğimiz yanlışlarımız peki ?
Onlar ne olacak ? Bazen yanlış yapmamız, hata yapmamız lazım. Hatalarla büyür insan. Hatalarımız aslında bizi doğrulara götürür. Çünkü o hatadan ders çıkarıp bir daha yapmayız. Aynı hatayı birkaç kere yaparsanız o hata olmaktan çıkar. Siz bile bile kendinizi yanlışa götürürsünüz o zaman. Mantık çerçeve içerisinde olması lazım çoğu şey.
Tabi aşk..Asla mantık çerçevesinde yeri yoktur. Aşık olduğunuzda mantığınız çoktan o oturduğunuz masadan kalkıp yavaş yavaş, farkettirmeden ayakta durur ve gönlünüz çoktan oturmuştur. Tabikide gönlünüzü dinleyeceksiniz ama mantığa yatanı da kabul edeceksiniz. Bu zamana kadar mantığıma yatmayan herşey yanlıştı.
Herşeye alıştığım gibi sana da alıştım yalnızlık. Hislerimiz çok kuvvetli. Hislerinize güvenin, o sizi yarı yolda bırakmaz , hatta tek o yarı yolda bırakmaz. Yalnızım, yalnızız..
Ah yalnızlık neden böylesin ? Bataklık gibisin, ben çırpındıkça sen beni içine çekiyorsun.
E.S
______________________________________
Selam!
Bır konu var. Şu anda 6. Bölümü yazdım biliyorsunuz. Ben 10 bölüm yazmak istiyorum. Yani 3 bölümümüz kaldı. Kısa ve öz olsun istiyorum aslında. Çok bölüme gerek yok diye düşünüyorum.
