Her şey her zaman güzel olmuyormuş fark ettimde.Yapmadığın,bilerek görmediğim olayın acısını ben çekiyordum.
Bu mu şimdi adalet?
Gözlerimi açtığımda ne olduğunu anlamaya çalıştım. Bir odada,yumuşacık bir yatakta yatıyordum.Odanın duvarları bem beyazdı.Bu da beni rahatlatıyordu. Ayağa kalkıp, yürümek istiyordum ama nafile.
Koluma baskı yapan,sanki kolumu sıkan bir şey vardı. Gözlerim koluma kaydığından koluma takılmış bir serum vardı.
Bu da ne böyle ? Aman Tanrım !
O serumdan kurtulmak istiyordum.Hiç düşünmeden o serumu,kolumdan sertçe çektim.
Canım yanmıştı ama pekte umrumda değildi.
Aniden yataktan kalktığım için baş dönmesiyle yere düşmüştüm.Hızlıca ayağa kalkıp,Kapının yanına gittim. Kapıya sertçe durmadan vuruyordum.
"Yardım edin! Kimse yok mu? Açın kapıyı." durmadan, aralıksız kapıya vuruyordum.
En sonunda kapının açılmasıyla geri sendeledim. Gelen kişi, o adamdı.
Bi dakika ben bu adamın evinde miydim ?
"Uyuyan güzel uyanmış. İyi uyudunuz mu bari?" Pişkin pişkin sırıtıyordu. Bu da benim sinirilerimi bozmuştu.
Elimi yumruk yaptığımın farkında bile değildim.
"Beni mi döveceksin vah vah çok korktum. Ne yapacağım." gülmeye başlamasıyla başımdan aşağı kaynar su dökülmüş gibi sinirden kızarmıştım.
Bir anda kapıyı kapatıp, üstüme yürümeye başlamıştı. Bende doğal olarak geri adım atıyordum. O ise üstüme yürümeye devam ediyordu.
Bu adam beni sikmeden bırakmayacaktı...
"Pardon da sen ne hakla benim üstüme yürürsün.Sen kimsin de beni buraya getiriyorsun!" Ses tonum fazla çıkmış olsa gerek bu psikopat hala geliyordu.Duvara yapışıcaktın.Sadece iki adımlık yer kalmıştı.
"Ben kim miyim ? Senin düşüncen olarak: karizmatik,zengin,sadık bir patronum" Artık mesafe kalmamıştı psikopat beni duvara sıkıştırmıştı. Ben ise yaşadığım şokla susup kalmıştım.
Bi dakika.Bu adam benim düşüncelerimi nereden biliyor.Ruh eşim falan mı?
"Çekil önümden evime gideceğim" dedim.
Aynen öyle,kolumu sallaya sallaya evden çıkıcaktım.
Çekilmemişti.Çekilmesini söylediğim hâlde çekilmemişti.Ben ise eğilip,çıkmak için hamle yapıcaktım. Patron bozuntusu bu adam,buna da izin vermemişti.
"Hiç uğraşma gidemezsin" sırıtmak yerine ciddileşmiş bir yüz ve ses ile bana bakıyordu.
Bu adam ciddiyken çok korkunç oluyordu.
Duvara sıkıştırmıştı. Bir adım bile atamıyor,atmama izin vermiyordu.Eli belime inmişti gözleri ise göğüs arama bakıyordu.Yutkunuyor,bakmaya devam ediyordu.
Hayır düşündüğüm gibi olmasın,bu adam beni sikmesin.
Eli hala bedenimi ahlâksızca elliyor,devam ediyordu.Bir anda kapının hızlıca açılmasıyla olduğumuz yerde o hâlde kala kalmış, birbirimize bakıyorduk.
"Efendim kusura bakmayın yenge ile olduğunuzu bilmiyordum" dedi mahçup bir sesle.
Allah'ım biri sesimi duymuş beni bu psikopattan kurtarmıştı kimse şuan ne kadar çok sevindiğimi bilemezdi.
Bir dakika bana yenge mi demişti ? Ben nerden onun yengesi oluyordum be.Utançtan yüzüm kıp kırmızı olmuş nereye bakacağımı düşünüyordum.
"Şu siktiğimin kapısını vurmadan girmeyin demiyor muyum ben size lan !" Hiddetli bir ses tonuyla söylüyordu.Sanki fazla sinirliydi.
"Efendim çok özür dilerim ama aşağıda Yiğit Bey sizi bekliyor"dedikten hemen sonra odadan çıkmıştı.
Kaldık tekrar baş başa.Sikmese bari iyidir.
O anlamadan kaçmayı başarmıştım. Onun yüz ifadesini incelemeye başladım. Yüzü bem beyaz olmuştu.Az önceki dağ gibi olan adama birşeyler olmuştu.
"İyi misiniz?" dedikten hemen sonra benim yanıma gelmişti.Ona anlamayan bakışlar atıyordum.
Ne oluyor ?
Bir anda bana sarılmıştı.Ne yapacağımı bilememiştim.Sırtını okşamaya başlamıştım belki rahatlar diye.
"Beni hatırlamıyor musun?" Dedi anlamadım neden böyle şeyler söylüyordu.
"Hayır siz kimsiniz ki?" dedim anlam vermeyerek.
"Sen burada kal Asu" demişti.
İsmimi nereden biliyordu ki ?
"Peki" demekle yetinmiştim sadece.
Bana dikkatlice bakıp,odadan çıktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝘚𝘢𝘱𝘭𝘢𝘯𝘵𝚤𝘭𝚤 𝘈𝖈𝛊
RomanceHer zaman ki gibi yürüyordu sokak arasında.Kim bilir,neler olucağını ? Bir patron tarafından esir,tutsak tutacağını nereden bilebilirdi ki ? Her zamanki gibi yürüyordu sokaklarda.Ta ki bir çığlık,bir silah sesi duyana kadardı her şey.Merakın...
