Düzenlemeden atıyorum lütfen normal karşılayın valla iyi değilim ben bile utanıyorum he
TW//Patatesin ırzına geçiş(!)
Aslında tek bölüm yayınlayacaktım ama iki bölüm yaptım 600 kelimeyi aştığı için
Ve
Affedin beni
AAAAAAA
...
Pişman olacağıma eminim bunun için.
Belki siz de pişman olursunuz diye boşluk bırakıyorum
Bakın, düşünün bence bunu.
Ciddiyim.🤨
Çizik dolu parmaklarımı üzerinde gezdiriyorum, dokunmadık yer bırakmıyordum. Parmaklarımı üstüne götürdüm ve iki tarafından tuttum, ıslaktı. Çıplak bedenine zarar vermekten korkarcasına titrek parmaklarımla iki yanından tutuyor, hareket eden parmaklarım üzerinde küçük dokunuşlar bırakıyordu. Öyle yorgundum ki nefeslerim sıklaşmış, gözlerim yaşarmıştı. Etrafımdaki her şey bulanıktı, onun dışında. Gözlerim sadece ona kenetlenmiş, görüntüsü insan üstü bir derecede netleşmişti. Sadece o, sadece o ve ben. Burada, birlikte.
Uzun saatler sonucu sonunda bu acı bitmişti, dayanabilmeyi başarmıştım. Sıcaklığın parmaklarımı kızartmaya yetiyordu, bense bunu hissedemeyecek kadar kendimden geçmiştim. İşte beklediğim gün gelmişti, tüm o çektiğim acı ve ızdırap boşuna değildi. Mükemmel patatesi bulmuştum. Yapamazsın diyenler, deli deyip gülenler oldu. Ama yaptım, ve o şu an elimde duruyor.
Gözlerimi titrek, pek de hoş görüntüsü olmayan parmaklarım arasında durmakta olan "hazine"me odakladım. Öyle bir baktım ki sanki her bir detayını incelemek, aklıma asla unutamayacağım şekilde kazımak ister gibiydim. O pürüzler, o doku, o yumuşaklık, o koku... Yarı korkar hâlde götürdüm ağzıma, bir ısırık aldım. Bu tat, bu aroma...
Katlanılamayacak kadar güzeldi. Isırığımın ardından gelen o çatırt sesi daha da ona olan ilgimi, iştahımı kabarttı. Diğer yandan da salyam benden ayrı bir şekilde akmayı sürdürse de umursayabilecek durumda değildim. Aslında şu an umursayabileceğim hiçbir şey yoktu elimdeki eşsiz hazinem dışında. Yutkundum. İkinci bir ısırık için ileri atılsam da kendimi durmaktan geri alamadım, düşündüm:
Her bir ısırık sadece beni sona yakınlaştırmaktaydı, gerçekten ona bunu yapacak mıydım? Sadece kendi zevkim için?
Zor da olsa bir karara vardım, bunu bugün burada bitirecektim. Yarı hüzünlü-yarı heyecanlı bir şekilde ağzıma doğru götürdüm.
Evet, bu kararı vermekte haklıydım.Onun için verdiğim tüm bu uğraş, sadece bu an içindi. Öyleyse niye tereddüt ediyordum? Onu ben yaptım, onu bilen sadece benim. Her şeyi benim... Kendimi avuturcasına bir edayla düşündüm, "Bunun sonucunda zevk almakla kalmayacak, bir de üstüne onunla bir olacağım. Bunda yanlış bir şey yok... Bunda yanlış bir şey yok..." Son kısımları sesli bir şekilde söylemiş olmalıyım ki nefeslerim iyice düzensizleşmişti, sessiz bir şekilde sayıklanarak bir şeyler mırıldanıyordum. Benim bile duyamayacağım kadar sessiz bir şekilde, sadece bir şeyler... Nefeslerim gittikçe ağırlaştı, kendimi büyük bir ısırığa hazırladım. Tam ağzıma gireceği anda bir ses duydum...
"Dur bekle! Emin ol bunu yapmak istemezsin."
...
Çok
Çok
Çok
Özür dilerim.