Love is Just a Word (on-going)

Chapter 2 Love is stupid

 Chapter 2

Love is stupid

Queenie’s POV

Naku! Malapit na akong tawagin sa front. Medyo kinakabahan ako kasi hanggang ngayon, wala parin talaga akong own definition about love.

“Miss Queenie” tawag na ng teacher sakin hudyat na ako na ang susunod na mag recite.

“Y-yes ma’am” pautal-utal ko na salita habang papa’alis sa kinauupuan ko. Nandito nga pala ako ngayon sa room ng school namin. Kung saan nagaganap nga ang recitation.

“What is love?” tanong sakin ni ma’am habang nakatingin ng diretso sakin.

“L-Love?

“ Should I repeat the question Miss Fernandez? ” Medyo na-iiritang tanong ni ma’am sakin. Well naiintindihan ko naman sya since mata’as yung expectation nya sakin. Kasi nga ako ang top 1 dito sa class at simpleng stupid love word ay di ko pa magawang i-define.

“No need ma’am I’ll answer it.” Sagot ko sa kanya ng diretso.

“okay then what is love?”

“Love is stupid.” Bigla naman ng karoon ng commotion dun sa loob ng room namin. Nabigla yata sila sagot ko. Pati yung teacher namin nabigla din.

“silence class. Let us hear more from Queenie”   Puna ni teacher sa mga kaklase ko para tumahimik.

“Love is stupid because people are stupid when it comes to love. Stupid because, people keep on believing in love when the fact is, they are becoming a fool. Even if they know how love can hurt them, they still believe in it. Let’s just say that Love is just a word until someone comes in your life and gives you its meaning. Love is just a word and I define it as STUPID."

“Let’s respect her answer class. Own definition naman yung pinapabigay ko sa inyu. Us people have different point of view it depends in what we are going through.”

Dirediretso na akong bumalik sa kina-uupuan ko kanina habang naksaunod parin ang mga mata ng mga kaklase ko sa akin. Nagpatuloy ang pagtwag ng mga susunod na mga mag re-recite. Halos lahat sila puro positive ang pag define sa love. Ako lang yata yung may negative na sinabi doon.

“ Talaga best?! Sinabi mo yan?!??”  pasigaw na naman na tanong ng bestfriend ko na si Chin. Nandito kami ngayon sa may suki naming Cafe’ halos dito na yung tambayan namin after class. Well di kami classmate ni Chin kasi mag-kaiba kami ng school. Panu kami naging mag-bestfriend?  Mahabang story pero mag sho-short cut ako ^__^. Naging bestfriend ko yan simula nung elementary kami. Biktima lang naman kami ng bully noong grade 3 palang. Alam nyu ba yung feeling na papasok kami ng room na walang papansin sa amin? As in lahat ng kaklsae naming parang may galit at dahil lang naman yun sa leader nila na si _____ never mind na yung name di naman important. Hehehe (^__^)V basta kami lang magkakampi nun kaya sya na naging bestfriend ko. Kung bakit ina-away kami dati? Yun ay hindi ko rin alam. Pero sa tuwing umiiyak yang bestfriend ko, sinasabi ko nalang sa kanya na huwag nya problemahin yung mga di namamansin sa amin na yun dahil mas maganda naman at mas sexy kami. Kaya imbis na iiyak pa yan ay bigla nalang sya tatawa. Basta kami na nag co-comfort sa isat’isa.

“best?!? Minsan ba naisipan mo ring huwag sumigaw tuwing nagugulat? Pwede ba silent expression ka rin minsan? Nakakahiya kasi tuloy pinagtitinginan na naman tayo” nagulat na naman sya dahil naikwento ko sa kanya yung sagot ko kanina sa recitation.