Sokak yarışı izlemeye giden omega Jeon Jungkook en olmaması gereken zamanda en olmaması gereken kişiyle ruh eşi çıkmıştı. Sokak yarış çetelerinin başı baskın alfa Kim Taehyung'la.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kendi evimde yabancı gibi hissettiğim beş dakika bir ömür gibi gelirken bakışlarım tam karşımdaki koltukla evin sahibi gibi rahat bir tavırla oturan adam dışında her yerde dolanıyordu.
Arada kaçamak bakışlarım ona tırmandığındaysa kaçırmadığı gözleriyle ve hafif çatık kaşlarıyla bana dik dik baktığını görüp eşini gördüğü için mutluluktan deliren kurdumun aksine geriliyordum.
Sadece mutlulukla kalmıyordu tabi. İstekleri vardı bir de. Tam yanına git hadi, kokusunu derince solu, temas et ona, alfamı istiyorum, o da bizi istiyor. Midem düğüm düğüm oluyordu sanki.
Yalnızca kurtları birbirini isteyen iki yabancıdan fazlası değildik.
Onun arada aldığını fark ettiğim derin nefeslerinin aksine yeni bir titrek nefes aldım ve dudaklarımı yaladım. Emin olmamakla birlikte derin nefeslerini, kokumu alıp birkaç gün çektiği acıyı rahatlatmak için aldığını düşünüyordum. Ben ise utanmasam nefesimi tutacaktım.
Niye çekiniyordum ki? Benim evimdeydik! Olmasak bile benim ne suçum vardı ki susacağım? Aksine o bile suçlu sayılabilirdi. Tamam, belki güçlü biri, çete lideri ve tehlikeli biri gibi gibi etkenler var diye çekiniyor olabilirdim ama diğer türlü asla çekinmeme gerek yoktu.
Sağ eline baktım. Nasıl ki benim çiçeklerim ufak kare sargıdan gözükmüyorsa onunkiler de sarılmış halde gözükmüyordu. Görmemek daha iyiydi belki de.
"Bir şey içer misin?"
Dayanamayıp sabit tutmaya çalıştığım sesimle sorduğum soru sonrası tepkisizce bakmaya devam etmişti. Sikik herif, her an belinden bir silah çıkarıp beni vuracak gibiydi. Sahi silahı da var mıydı acaba?
"Tamam, madem içmezsin, neden geldin peki?"
"Adın neydi?"
İrkildim. Kalın ve boğuk sesinin de etkisiyle sorduğu soru aklımı önceki geceye götürdü, Kim Taehyung'un reddettiği kulaklarımda çınladı. Dişlerimi sımsıkı birbirine bastırdım. Kurdum sağ olsun kırıldım da. Ruh eşi adını bile bilmiyor çünkü.
"Bilmiyor musun?"
Kendimi önemli gördüğüm için sorduğum bir soru değildi bu. Sonuçta yarış alanlarına birkaç kere gitmiştim. Ama birinde Tess'in bulaşmasıyla oralarda da ilk kez göründüğüm için öylesine bir bana baktığını hatırlıyorum. Yalan yok ben de ona bakmıştım çünkü merak etmiştim kim bu lider diye.
Sadece geçen ay gidişimde bir olay yüzünden bir şekilde kısa da olsa muhattap olmuştuk. Orada duymuş olmalıydı belki de.
Ondan sonrasında ise önceki olaydan dolayı bilinçli bir şekilde bakmıştı bana ki ben de öyle bakmıştım. Çünkü garip bir his vardı işte içimde. Kurdumun uyarıp durduğu ki bu his neye çıktı görmüştük.
