SAKIZ

-2-

Oy vermeyi unutmayın. İyi okumalar.
...

"Günaydın."
"Günaydın." dedim arkamı dönüp.
"Hatırlamadım deme lütfen!" 
"Şey, yüzün tanıdık geliyor aslında ama çıkaramadım."
kız yüzüme sanki kendisine hakaret etmişim gibi bakıyordu. Gerçekten yüzü tanıdık geliyordu ama bir türlü hatırlayamadım.
"Nasıl çıkaramadın ya! Sahra ben Sahra 9.sınıftan"
Şimdi hatırladım işte. Sahra. Nasıl desem biraz garip davranışları vardı Sahra'nın. Tanıyamamamın sebebi çok değişmiş olmasıydı aslında. Adını söylemese uzunca bir süre düşünürdüm galiba. Sahra 9.sınıftayken hiç böyle bir kız değildi. Genelde kimseyle konuşmaz tek başına ya ders çalışır ya da kitap okurdu. Yani böyle koridorda tanıdıklarına selam verecek biri asla değildi. Sahra'yla 9. sınıfta aynı okuldaydık sonra o kaydını bu okula aldırmış bense 10.sınıfı da o okulda tamamladım. Şimdi yine karşılaştık ama biraz sevindim açıkçası çünkü burada kendimi çok yanlız hissederim diye düşünmüştüm.

"Aaa inanmıyorum! Çok mutlu oldum şuan aynı okulda olduğumuza."
Biraz fazla abartı tepki vermiş olabilirim ama Sahra da bana aynı tepkiyi vermişti. Sanki çok yakın arkadaşmışız gibi.

"Tamam o zaman sınıfa gidelim diyeceğim de sen hangi sınıftasın acaba?"

"Galiba 11/D deyim ben"

" Ciddi misin bende 11/D deyim. Hadi sınıfa geçelim o zaman."

"Okulun ilk gününe göre biraz fazla enerjik değil misin ya sen?"

"Tanıştırayım bu yeni Sahra. Okulun en neşeli kızı."

"Anladım." diyip güldüm. Bu kızda garip birşey vardı ama çözemedim.

"Bu dönem yanım boş benimle oturmak ister misin?"

"Senin için sorun değilse bana uyar."

"Tamam o zaman hadi gel."

Sırası cam kenarı en arkanın bir önüydü. Daha önce de genelde arkalarda oturduğum için yeni yerimi çok sevdim açıkçası. Sırama oturdum ve Sahra'yla sohbet etmeye başladık. O bana okulu anlattı bende etrafı ve sınıftakileri izlemeye çalıştım. Ders başlamasına beş dakika kala arka sıramıza sarışın,mavi gözlü ve yakışıklı diyebileceğim bir çocuk oturdu. Sahra çocuğu görür görmez arkasını dönüp çocukla konuşmaya başladı. Bende konuşmalarının bitmesini bekledim. Sonra Sahra bir anda çocuğa beni anlatmaya başladı.

"Aaa Yiğit ben ne söylemeyi unuttum bak bu benim 9. Sınıftan arkadaşım Melisa."

Bende utanarak selam verdim. Gelir gelmez insanlarla tanışmaya baslamak biraz gericiydi çünkü. Çocuk selam vermeme rağmen tek kelime etmeden bana baktı sonra da Sahra'nın kulağına bir şeyler söyledi ve ikiside gülmeye başladı. Anlamadım ama yaptıkları biraz kırıcı geldi açıkçası. Sonuçta bende buradayım. Neyse dedim kendime. Ders başladıktan sonra sahra'yla hiç konuşmadık. Teneffüste de beni bırakıp arkadaşlarının yanına gidince bende kantine gideyim dedim. Sanırsam kantin zemin kattaydı. Kantine gitmeden önce nasıl göründüğümü kontrol etmek için lavaboya gittim. Tam kapıdan çıkacakken Yiğit ve arkadaşlarını bana doğru gelirken gördüm. Ama umursamadan aşağı kata inmeye çalıştım. Merdivenden inerken kolumun sıkıca tutulmasıyla arkamı döndüm.

"Nereye böyle Melisa hanım."

"Anlamadım?" Dedim. Garip bir ifade vardı yüzünde. Sanki bir suç işlemişimde ondan kaçıyormuşum gibi bakıyordu.

"Eski okulun nasıldı,biraz bahsetsene bize."

"Yeni tanıştığın biriyle biraz fazla samimi konuşmuyor musun sence?"