more than everything

chapter 1: the start

KRIIIIIIIIIIING!!!!!!!!!!!!!!!KRIIIIIIIIIIIIIIIIIIIING!!!!!!!!!!!!KRIIIIIIIIIIIIIIIIIIING!!!!!!!!!!!!!!!!

"hay! kainis bakit ba ang ingay???"

boogsh!!! (sound effect yan nung hinagis ko yung maingay,,,,walang pakielaman kung bakit ganun yung tunog trip ko eh :p )

"hmmm ano ba???" nakakainis  gusto ko pa matulog ayaw pa rin ako tigilan nitong nasa kama ko....te..te..ka...sa kama ko?? gumagalaw??? dinilat ko nang konti yung mata ko para makita kung ano yung gumagalaw....and voila pagdilat ko nakakita ako ng mabalahibo.....

"AAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!"

"iha! iha!! anong nangyayari sayo??"

nagkakandarapang binuksan ni yaya yung pinto....

"oh shete!!! ikaw lang pala yan "

"iha bakit??"

"ah yaya wala po hehehe.......nabigla lang po ako kay Sachi.. akala ko po kasi kung ano..."

"ay nakung bata ka oo! aatakihin ako sayo eh...akala ko kung napano ka na.."

"yaya pano ka aatakihin wala ka namang sakit sa puso???"

"ay oo nga pala no?? ay basta kinabahan ako sa tili mo kanina akala ko may nakapasok na masamang loob dito sa bahay..."

"hehehe....sorry po ya" nginitian lang niya ko...

"teka iha wala ka pa bang balak mag-ayos??"

"?????"

"ay sus ang batang to dinaig pa ko sa pagiging makakalimutin..Di ba ngayon ang enrollment mo sa school?? hala sige ka pag di ka pa nag-ayos diyan ay mahirapan ka sa pag-enroll dahil sa haba ng pila"

"eh???yaya serious??ngayon enrollment ko??"

"aba't ang batang to mukha ba kong nagbibiro??kaya sige na bumangon ka na diyan at maligo ka na magtoothbrush, nang makakain ka na sa baba at makaalis ka na"

hindi na ko sumagot kay yaya kumaripas na ko ng takbo sa banyo... 

[DINING AREA]

"oh maupo ka na dito't kumain ka na"

"hindi na po ya ...late na po ako "

"anong hindi ka riyan?? magtigil kang bata ka kumain ka dito....upo"

hinatak na niya ko paupo pero yung hindi naman harsh..sapat lang..nagtataka siguro kayo kung bakit katulong lang siya eh ganyan niya ako tratuhin parang hindi niya ko amo??Ganito kasi yun si yaya siya yung taong simula pinanganak ako eh kasama ko na..kaya sino ba naman ako para pakitaan siya ng masama di ba?? alam ko namang concern lang siya sakin unlike may parents..

"hai"

"oh iha bakit naman kaaga aga bumubuntong hininga ka?? may problema ba?? naaalala mo nanaman ba sila??

See wala pa kong sinasabi, buntong hininga palang alam na niya kung anong dahilan.

i just smile to her. "nothing ya,hmmm ang sarap ya ah..walang kupas ka pa rin pagdating sa pagluluto"

"asus! nambola ka pang bata ka... sige na wag mo na sila isipin bilisan mo na lang kumain at suuuuuuuuper dduuuuuuuuppppppppeeeeeeeeer late ka na..."with matching feelings pa yan sinasabi ni yaya..napahagalpak tuloy ako ng tawa...then nakita ko siyang napangiti at tumigin sakin ng seryoso...

"hay iha... buti naman at tumawa ka...ganyan ka lang palagi ah...ako'y mas nalulungkot sayo eh..pag nalulungkot ka....."

ahhh...si yaya talaga naiiyak tuloy ako eh....wag niyong isiping mababaw ako ah..kayo ba kung hindi niyo magulang ang isang tao tas ganyan mag-alala daig pa magulang niyo di ba kayo maiiyak sa tuwa???