I'm Just Your Damn REBOUND [YulHo Short Story]

×IJYDR (3)×

Suho's Pov

Aray! Ang sakit ng ulo ko shit. Teka! Pano ako nakapunta dito sa bahay?

"Walang mali sayo Suho. Siguro may iba lang talagang totoong para sayo yung hindi ka sasaktan at iiwan."

"Walang mali sayo Suho. Siguro may iba lang talagang totoong para sayo yung hindi ka sasaktan at iiwan."

"Walang mali sayo Suho. Siguro may iba lang talagang totoong para sayo yung hindi ka sasaktan at iiwan."

"Walang mali sayo Suho. Siguro may iba lang talagang totoong para sayo yung hindi ka sasaktan at iiwan."

"Walang mali sayo Suho. Siguro may iba lang talagang totoong para sayo yung hindi ka sasaktan at iiwan."

Teka! Saan nanggaling yun? Sandali, may iba talagang totoo na para saakin? Yung hindi ako sasaktan at iiwan?

Oh c'mon!

Impossible! Lahat sila pare-pareho lang! Parang si Chorong, lahat sila gagaguhin lang ako.

Pagkatapos ng lahat ng sakripisyo mo iiwan ka lang din! Lahat ginawa mo pero hindi pa nakuntento sayo! Fvck.

"Suho, gising kana pala. Halika na bumaba na tayo, kakain na. Ba ka may hang-over ka pa yata" napatingin ako sa nagsalita, pero para bang kumulo agad yung dugo ko.

"Ano bang meron sayo na wala ako?" mahinahon na tanong ko sakanya, nagtitimpi pa lang ako.

"Huh?" pero hindi ko na kinaya kaya sumabog na ako.

"Ano bang meron sayo ha?! LUHAN?! Bakit lahat nalang napupunta sayo?!" malakas na sigaw ko sakanya.

"Hindi kita maintindihan Suho." lalo akong nainis sa isinagot niya sakin.

"Ano?! Wag kang magpainosente Luhan! Alam kong alam mo ang sinasabi ko!" sigaw ko ulit sakanya. Hindi nagtagal nagsi-akyatan na lahat ng mga kasama namin.

"Anong nangyayari dito?" tanong ni Kris.

"Ewan ko ba sa lalaking yan. Kung anu-ano ang pinagsasabi." sabi ni Luhan, halata sa boses niya ang irita.

"Fvck you Luhan!" sigaw ko tsaka ako tumayo at dinamba siya ng suntok.

Inawat naman ako ng mga kasama namin sa pagtangka kong suntukin siya ulit.

"Ano bang nangyayare sayo Suho?!" sigaw ng pinaka matanda saamin. Si Xiumin.

Napaupo nalang ako sa sahig at napasapo sa aking sentido.

"Mahal na mahal ko siya. Pero iniwan niya ako dahil sayo Luhan hyung." nagsimula na akong humagulol. Alam kong para akong bakla pero anong magagawa ko? Nagmamahal lang naman ako eh.

Nakita kong napanganga ang iba sa sinabi ko kahit si Luhan napatigil nung tawagin ko siyang hyung.

"S-suho----" hindi ko na siya pinatapos, tumayo na ako.

"Ikaw na ang bahala sakanya. Wag mo siyang sasaktan. Paki sabi sakanya mahal na mahal ko siya."

At naglakad na ako paalis. Naririnig ko pang tinatawag nila ang pangalan ko pero hindi na ako nag-abalang lumingon.

Masakit. Masakit masyado Chorong.

Pero hanggang ngayon, ang alam ko lang, siya parin. .

Si Park Chorong parin.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Matagal-tagal din akong hindi nagparamdam. ^__^

VomMent po. :')

Lovelots

-Chodeng