Kabanata One.

11 2 2
                                    

Arianne

"Welcome to Mactan International Airport"

Touchdown. This is it. Im going to start my new chapter of life here. Im back for good. New york has been good to me, Its just that I want to stay to the place where my life started.

Lumabas na ako ng airport at hinanap ang magsusundo sa akin. Namataan ko din agad ang driver namin.

"Hi, miss Anne! Maligayang pagdating po." Sabi ng driver namin habang kinukuha nya ang bagahe ko tapos linagay nya sa sasakyan namin.

"Salamat po." I smiled to our driver. "Let's go home." Then I went inside the car.

"Ayaw niyo ho bang kumain muna?". Tanong nya while starting the engine.

"Naaah, I wanna rest first, Kuya Pedro." I said habang hinihilot ko ang aking leeg.
I was about to close my eyes when, "Nandoon na ba sa bahay ang pinabili kong Sedan?"

"Opo, Miss Anne. Nakahanda na yon kung sakaling gusto niyong gamitin yon." Sagot niya.

"Sige, po. I will use it later but first I want to sleep for a bit." I said while closing my eyes.

Ginising nalang ako ni Kuya Pedro ng dumating na kami sa bahay. I went out of the car, and I slowly made my gazed to our house. It still looks elegant, they change the color of the house, thats why. It's good to be back, indeed!

"Anne!" Napalingon agad ako. Tumakbo si Naynay patungo sa akin, sinalubong nya ako ng yakap. "Apo, I missed you! Ang laki mo na."

"Nay, miss ko din ho kayo." I hugged her back.

Pumasok kami sa loob. Hindi ko maiwasan mamangha, full of antiques ang mansion. Ang mga frames na nakasabit sa dingding, nandun pa rin mukhang hindi pina galaw ni Naynay. Nandoon kaming lima sa pinakamalaking frame na nakasabit, ako, si Mama, Papa, Naynay at si baby sis.

"Mabuti naman at naisipan mong umuwi dito, Apo." Umupo siya sa sofa namin. "Hindi na ako mag iisa, sana sumunod naman yong mama, papa at kapatid mo."

"Nay, Papa is still busy handling our company in New York. Arisse will soon fly here as soon as she graduates in highschool. She will finish her degree here."

"Oh siya sige, take a rest first. Your room is ready upstairs." She said.

Without hesitations, I slowly went inside my room. Hays, I miss my bed. Its been a while. Humiga ako, pinagmasdan ko ang nasa loob. The wallpaper of the room is pink, cabinets, my walk in closet and my study table is still white.

Nakakapagod ang byahe. Mamamasyal ako mamaya pag gising ko. May oras pa naman. I set a 3 hour alarm para makapahinga talaga ako. Hindi ko namalayan nakatulog na ako.

Into YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon