Lanetli Kasaba

Yeni Arkadaşlar

Hayat insana neler getirir bilinmezdi. Yarın ne olacak veya diğer gün ne olacak kimse bunu bilemez. Ben de işte bilinmezliğin tam ortasındaydım. Ne annem ne de babam vardı. Bilinmezliğin ortasında yürüyordum. Ve yine yürüyordum. Bazen bu hayattan akıp gitmek istiyordum. Sonra kendime diyordum ki belki de yaşanmaya değecek şeyler vardır. Sonra yine yürüyordum ama yaşanmaya değecek hiçbir şey bulamıyordum. Tam da kararsızlığın içindeydim ya kalacaktım ya da gidecektim. Fakat ardımda neler bıraktığımı veya önümde neler beklediğimi hiçbir şekilde bilmiyordum bu yüzden de şu anlık kalmayı tercih ediyordum belki de belki de ama belki yaşanmaya değecek şeyler hala olabilirdi... Peki cidden olabilir miydi?..

-"keşke arkadaşım olsa" dedim sesim ormanda yankıkanıyordu.

Krmanda 3'lü kız grubu ile karşılaştım. Çok heyecanlıydım onlarla tanışmak istiyordum. ama benimle tanışacaklarını pek sanmıyordum. ama çok da sormak istiyordum. ve yanlarına gittim.

-" selam nasılsınız" dedim içlerinden biri bana dönüp,

- "selam adın ne" dedi utanarak,

-"benim adım gece"dedim.

Hepsinin ismini öğrenmiştim tanıştık konuştuk ve birbirimizin özelliğini söyledik kendimizi tanıttık ve bu tanıtımın içinde ben de vardım,

-" ben gece 17 yaşındayım kumralım gözlerim kahverengi en sevdiğim renk yeşil burada 3 tane en yakın arkadaş ile tanıştım onun adlarını şimdi söyleyemem kendilerini tanıtacaklar". Kendimi böyle tanıttım.

-"merhaba benim adım Mina 20 yaşındayım  Sarışınım siyah gözlüyüm en sevdiğim renk ise kırmızı gereği kaldı iki arkadaşımız onların adlarını söyleyemem kendileri tanıtacaklar". Arkadaşım kendini böyle tanıttı şimdi gelelim diğer arkadaşıma,

-"merhaba benim adım Lina mina'nın bebeklik arkadaşıyım 21 yaşındayım grubun en büyüğüm. yani daha yeni girdim en sevdiğim renk ise lila geriye kaldı son bir arkadaşım o da kendini tanırsın".

-"merhaba ben Damla 18 yaşındayım en sevdiğim renk yok bütün renkleri severim kimse sevmedi ama en sevdiğim yemek bol tereyağlı yaprak sarması". Arkadaş grubumuz bu kadardı burada hepimizin en sevdiği yemek yaprak sarmaymış.

Artık çok sıkılmıştım arkadaşlarımla bir kampa çıkmaya karar verdik ve herkes yanına ihtiyacı olan şeyleri aldı tam kampa çıkacakken birden ormanı is kapladı. Neyse ki yaklaşık bir buçuk saat arası geçti bu yüzden çok mutluydum. Güzel bir kamp bana dersiniz. Hep bir ağızdan

-"EvEt" diye bağırdık.

Çadırları kurduk,ateşimizi yaktık ve sandeviçlerimizi yedik. Ama lina'dan şüpheleniyordum. Nedeni bilmiyor ve kararsızdım. Emin miyim? Değil miyim? Diye düşünüyordum.

Lina"Ee annele baban ne yapıyor Gece" . dedi.

Gece"Benim annem öldü babam terk etti. Babaannemle kalıyorum ben".dedim.

Mina" Nasıl yani senin annen ve baban yokmu?". Dedi.

Lina"özür dilerim bilmiyordum gece eğer bilseydim gerçekten böyle bir şey demezdim üzgünüm". Dedi.

Damla"peki babanın terk etme sebebi neydi?". Dedi.

Gece"bakın şimdi kızlar benim annem beyin kanaması yüzünden öldü babam ben seni bakamam deyip beni bıraktı amcam beni zorla babaannemin yanına getirdi babama evlatlıklarını reddedip beni yanına almak istedi artık babamı sevmiyordum hayatımda hiç görmediğim bir şey yapmıştı bana babamdan hiç beklemeyeceğim hareketlerle karşılaştım babam beni böyle büyüttü yani babam beni yalnız ve çaresiz bıraktı." Dedim.

Lina"kızlar Bir an böyle bir konuyu açmıyoruz çünkü gece çok üzülüyor. Dedi.

(İçimden)Arkadaşlarım bile benim  halime üzülüyor. Ben mutlu olamayan bir kızım. Kimseyi hak etmiyorum. Ben mutlu olamıyorum. Dedim.

Ertesi gün okula başlayacaktım. Ama çok korkuyordum. Yazamazsam diye hayal ediyordum. Kamp bitti herkes evlerine dağıldı. Eve gittiğimde çok üzgündüm.

-"babaanne ben çok acıktım. Yiyecek bir şey var mı?. Dedim.

-"yavrum dolapta kuru fasulye pilav var istiyorsan onları ye." Dedi.

Yemeğimi yedikten sonra karnımı doyurmuştum. Yarınki okulumu çok merak ediyordum. Belki merak edilecek bir yanı yoktu. Ama olsun ben yine de merak ediyordum çantamı iki defter kalemliğimi koyup uykuya daldım.

Sabah olmuştu üstüme bir şeyler giyip çıktım. Arkadaşlarımla aynı sınıfa düşmüştüm. Onlarla birlikte okulun yolunu tuttuk. Sohbet ederek gidiyorduk. Ama en çok ben konuşuyordum. Arkadaşlarım oranın çok korkunç çok kötü bir okul olduğunu söylediler. Ben bunları kulak asmıyordum. Oradaki öğretmenlerimi merak ediyor. İşleyeceğimiz konuları düşünüyordum. Ama okulu bu kadar çok sevmiyordum. Başlamak garip geliyordu. Okula gittim. Bir sıraya girdik. Yanımda bir tane çocuk bana şöyle dedi.

-"sen yenisin galiba,Seni burada ilk defa görüyorum." Dedi.

-"evet yeniyim buraya daha yeni geliyorum. Alışma sürecim çok zor olacak gibi gözüküyor. Dedim

-"peki adın ne?". Dedi.

-"Adım Gece.peki senin adın ne."dedim.

-"adım Arda. Memnun oldum." Dedi.

-"ben de memnun oldum."Dedim.

Derse girmiştik. Hocalar çok sinirliydim. Veya bana öyle geliyordu sonuçta hayatımda sadece 4 yıl okumuştum liseyi 2 yıl okuyup tekrar liseye baştan başlamak değişik geliyor.