KANAYAN YARALAR

~1

Öncelikle neden böyle bir kitaba başlıyorum hiç bilmiyorum ama gazam mübarek olsun 👍🏿💓

hepimizin iyileşmeyen yaraları vardır kiminin vücudunda kiminin ise ruhunda her ikisinide taşıyan biri için hangi yara daha daha acıdır hangisi iyileşmeye daha mahkum'dur

Yada en kolayı bize bu yaraları yaratanlar içindir çok kolaydır değil mi bir insanı üzdükten sonra umursamamak ,ben ise kanayanları umursamayarak kapattım şimdi ise hepsi kabuk tutmuştu iyileşmesini beklemek sadece bir arzu olurdu

Ben ise o yaraları kendimi derslere vererek kapatmaya çalışmıştım şimdi ise önümdeki tyt denemesi ile bakışıyordum artık benim için çözmesi kolaylaşmış sorulardı bunlar insanların nefret ile baktığı o sorular benim şifa zannettiğim o kaynaklar, teneffüsteydik herkes etrafta farklı kafadaydı.

Kimin umurunda burda kimsenin fark etmediği ama oldukça önemli şeyler vardı aslında ama bazı insanların ders çalışmaktan daha eğlenceli bulduğu şeyler vardı

Derste WhatsApp olarak kullanılan tüm kağıtlar şuan erkekler tarafından kağıt uçak yapılmış uçuruluyordu yapılan uçaklardan bir tanesi kafamı hedef almış olarak geldi canımı yakmadı sadece anlık olarak sarstı

"Kusura bakma defne orayı hedef almak istemezdim" kafamı sıkıntı yok derecesine salladım "boş verin onu hissettmemiştir bile sonuçta alışmıstır o darbelere" Selen üvey abimin yaklaşık 1 yıllık sevgilisiydi fakat abim ondan yaşça büyük olmasına rağmen pek umurunda değildi zaten 9. sınıfta bana olan nefretinden abimi bulup sevgili olmuştu.

Ve abimin bana yaptıkları biliyordu ve yıllardır beni bu şekilde tehtit ediyordu ve onun yanında o kendini güzellik markası adayı zanneden bir kaç arkadaşı bir kaç şey biliyordu
"Anlıyorum Selen bugün yine seni rahat bırakmam diyorsun öyle mi?"

"Seni biran bile rahat bırakma ihtimalim yok hayatım öyle değil mi"
Selen abimin nasıl biri olduğunu çok iyi biliyordu ve eğer gerçekten biliyorsa başına gelecekleri abim tarafından tahmin etmeliydi yada abim geldiği zamandan beri bir tek bana karşı acımasız bir hale girebiliyordu

🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍

"Yoldayım abi geliyorum merak etme biryere kaçma felan yok" abimin yargıları bende bunları hissettiriyordu "elini hızlı tut yoksa artık okula gitmemen kanısına geleceğim " "peki abi kapatıyorum "

Hava soğuk ve rüzgarlıydı zaten sonbaharın sonuna yaklaşmıştık herkes doğal olarak evindeydi kulağımda kulaklık ile eve doğru gidiyordum mahallemiz aşırı büyük bir yer değildi ama yeterliydi evler birbiri ile iç içe denilecek kadar yakındı eve vardığımda kapıyı tıklattım

"Hoşgeldin güzel kızım" annem sevgi dolu biriydi fakat şimdiye kadar abimin bana yaptıklarını nasıl görmezden gelirdi yada susuyor muydu "hoşbulduk ben odama geçiyorum " odama doğru ilerledim

Zaten yorucu bir gündü hızlı odama girdikten sonra odamda koltukta abimin oturduğunu fark ettim

Oturduğu yerde kıpırdandı "hoşgeldin güzel kardeşim " sesindeki ima dolu sözleri fark etmiştim "nerdesin sen" abim okuldan götüme roket takıp gelmemi bekliyordu fakat olağanüstü bir özellikti "abi tam okul çıkışı saatinde çıktım ne bekliyorsun ki" abim yatağın üzerinden kalkıp üzerime geldi "sana abine karşı nasıl konuşman gerektiğini öğrettiğimi hatırlıyorum defne"

"Emir hadi gelin yemek hazır" annem anlık bulunduğum ortamdan beni kurtarmıştı belki bazı farkındaydı ama beni kimi zaman kurtardığı ortadaydı

"Kaç bakalım Defne hanım ben her zaman senin yakınında olacağım "
abim hep bu tarz imalarda bulunurdu ama fark ettiğim şuki uzun zamandır bana dokunmaya kalkışmamıstı bile "abi annem çağrıyor gidelim " dediğimde kafasını salladı

Mutfağa girdiğimde Ali denilen babam olan şahsiyet baş köşeye yayılmıştı oturduğu sandalye götüne girsindi çünkü babasının oğlundan fark yok denecek kadar hakta daha kötüsü bı insan dışı varlıktı.Herkes masaya oturduktan sonra emir "Defne bugünlerde okuldan hep geç geliyor" dedi babam sinirli bakışlarını bana gönderdi

"Fakat genelde ders çalıyor baba bu yüzden" emirin bunu demesi rahatlatmıştı fakat sanki bişey yapmışım gibi davranması ne alakaydı

"Emir kardeşine sahip çık bunların annesi ile ne halt yiyecekleri belli olmaz" olumlu anlamda kafasını salladı emir

Babam ağzına büyük bir lokma attıktan sonra " bı eve adam gibi ekmek herkes getiriyorsa bu saatten sonra defne'de getirecek"

Babamın dedikleri şaşırtmadı ama büyük anlamda sarstı "baba seneye son yılım ve ders çalışmak zorundayım"
Babam "ben çalışacaksın dediysem bitmiştir

Evet yeni kurguuuuggg maşallah biri bitmeden birine atlamak peki bunu 2023 de yazdığım bir bölüm olması umarım gizli okuyucular oy vermekten çekinmez

BIYY🌸🤍