hoofdstuk VI

2 0 0
                                    

Het was heel anders dan district 12. Misschien komt het ook omdat het in het Capitool is. Het was een plein met een standbeeld; een rond rondje met een vogel en een slang der in. 

Het plein was heel druk, ik en Haymitch gingen eerst maar naar de lange rij toe, omdat de vredebewakers wat bloed van je vinger moeten hebben om de vingerdruk te hebben met het DNA der op, en dan schrijven ze je naam op een briefje en doen die dan in een grote glazen bol. 1 voor de mannen en 1 voor de vrouwen.

Ik ben voor Haymitch aan de beurt want ja "dames gaan voor", ik was het bloedprikje in men vinger natuurlijk al gewend, maar nog steeds deed het pijn. De vredebewakers voerde de coördinaten van men DNA op de laptop in en de laptop begon luid te piepen.

De vredebewaker keek me diep in de ogen aan, en iedereen om me heen werd stil.

'Jij hoort hier niet, jij hoort in district 12, wat doe je hier?'

Zei een vredebewaker die net m'n bloed had geprikt.

Kut. Hoe moet ik hier ooit uit komen!? Word ik nu weer naar district 12 gestuurd?? Ik wou weg rennen maar men voeten bleven stevig op de grond staan.

'Ze is bij mij komen wonen dit jaar, we zouden dat nog invoeren maar het was zo druk in het Capitool dat we het hellemaal zijn vergeten.'

Zei Haymitch achter me.

Wat moet ik toch zonder die man! Het is wel echt geweldig wat hij allemaal voor me doet!

'Nou, oké, vooruit dan maar. Maar voor volgend jaar als dit nog in het capitool is moet u zich wel in gaan schrijven, anders moeten wij u weer naar district 12 sturen met gevolgen natuurlijk. Is dat duidelijk?'

Zei de vredebewaker terwijl hij men naam op een briefje schreef en in een de grote glazen "vrouwen" bol deed.

'Ja dat zullen we doen.' Zei Haymitch, voor dat ik iets kon zeggen.

Haymitch werd geprikt en we liepen samen verder.

We gingen naast elkaar staan.

Als het goed is is iedereen klaar met de prik dus iedereens namen zitten in de glazen bollen. 

Er ging een muziekje af; het volkslied van Panem.

Sommige mensen zongen mee, maar de meeste mensen bleven gespannen voor zich uit staren.

Snap ik ook wel want wie houd der nou van zo'n lelijk nummer?

Het volkslied was afgelopen en der werd een filmpje afgespeeld op het grote scherm.

Er zat een vrouw op een stoel, Nancy Snow op precies te zijn. De nieuwe president van Panem.

Ik begon echt een hekel aan haar te krijgen.

'Beste inwoners van het capitool dit filmpje ziet alleen u en de mede inwoners van het capitool, ik snap natuurlijk waarom jullie zo boos en veraden voelen. Maar daar zit een goede reden achter.'

Nu komt het hoor.
Wie doet zo iets? Alleen gestoorde mensen zoals Nancy en peeta.

Hoe zou het trouwens met peeta zijn? Is hij wel bij de boete of zit hij weer dronken en high thuis.

Nancy Snow prate verder:

'We moeten aan de districten laten zien dat de inwoners van het capitool ook kwetsbaar zijn.

Maar er komt nog een kleine twist!'

Zei de president vrolijk.

'Ben wel benieuwd wat die "twist" precies inhoud.'

Fluisterde Haymitch in men oor.

Hij lachte binnensmonds.

'Zoals jullie weten.'

De president prate weer verder met een sluwe grijns op der mond.

'Zoals jullie weten zijn er altijd wel mentoren geweest. Maar het capitool heeft nog geen winnaars, dus er word ook gelood voor de mentoren!

En ieder duo dus jongen en meisje krijgt 1 mentor.

De mentoren worden getrokken in een gemixte bol, dus met jongens en meisjes.

En leeftijd speelt geen rol....'

Hunger Games - run away Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu