A Little Death - The Neighbourhood
──────────── ────────────
- Dobra chłopaki koniec na dzisiaj. -
Powiedziałem mocno zdyszany, odrazu siadając na podłogę w naszym studiu.- Wreszcie! Jestem wykończony! - Odpowiedział Felix najmłodszy z naszej trójki, odrazu biorąc swoją butelkę wody i kładąc się na podłogę.
- Dobrze nam dzisiaj chyba poszło..... Tak mi się wydaje. - Powiedział nie pewny Hyunjin, opierając się o ścianę by odpocząć.
- Bardzo dobrze nawet. Mamy już prawie całą choreografię, w piątek będzie ona już napewno gotowa, wtedy ją nagrywamy i wstawiamy. - Odparłem patrząc się na Hyunjin'a, który się uśmiechnął z powodu, że kończymy już tą choreografię. Przyznam jest to jedna z trudniejszych jaką kiedykolwiek stworzyliśmy dlatego, że jest ona do rapowej piosenki. Nigdy jeszcze się nie podjęliśmy takiego „wyzwania", ale przecież jak się czegoś nie spróbuje nie wiadomo czy jest to łatwe czy nie.
- Wydaje mi się, że po takiej ciężkiej pracy należy się jakieś pyszne jedzenie! Ja stawiam. - Powiedział najmłodszy z nas patrząc raz na mnie, a raz na Hwang'a.
- Mi pasuje, a tobie Hyunjin? - zapytałem chłopaka stojącego pod ścianą.
- No dobra, ale chyba w takich ciuchach tam nie pójdziemy. Jeżeli mamy iść to najpierw do domów by sie trochę przygotwać. Pasuje wam? - Zapytał blondyn.
Razem z Felix'em się zgodziliśmy i rozeszliśmy do domów. Umówiliśmy się o godzinie 21:30 pod restauracją którym całą trójką ustaliliśmy. Przez to, że moje auto było w tym momencie u mechanika musiałem jeździć komunikacją miejską. Szczerze nienawidziłem tego, strasznie dużo osób, że czasami nawet oddychać nie można no ale cóż nie miałem innego wyjścia, musiałem jechać autobusem.
Odrazu po wyjściu z studia założyłem słuchawki puszczając moją ulubioną playliste. Po chwili na słuchawkach usłyszałem utwór
„Female Robbery - The Neighbourhood", naprawdę lubiłem muzykę tego zespołu. Miała w sobie coś co mnie do niej przyciągało, najprawdopodniej były to teksty tych piosenek.Po jakiś 5 minutach udało mi się dojść do przystanku autobusowego, na szczęście nie musiałem długo czekać do pojazd przyjechał po 2 minutach. Wsiadłem do tego przepełnionego ludźmi autobusu, próbując znaleźć miejsce gdzie mógłbym w spokoju stać. Usiadłem na wolnym miejscu obok okna. Trochę czasu tutaj posiedzę przez to, że musze jechać aż pięć przystanków. „Następnym razem zamów taksówkę" powiedziałem do siebie w głowie.
Po jakiś dwudziestu minutach tych tortur wreszcie wysiadłem z pojazdu. Zacząłem iść w stronę swojego mieszkania, był to dość krótki spacer bo jedynie 3 minutowy. Kochałem jesienne wieczory, spokój który panował był po prostu idealny.
Po moim krótkim spacerze doszedłem do bloku w którym mieszkałem, wpisałem kod do domofonu i wszedłem do środka. Nie mieszkałem wysoko więc nie było problemu, bym wchodził pod schodach. Gdy znalazłem się przed drzwiami, otworzyłem je. Szybko po tym usłyszałem miałczenie moich dzieci (czyt. kotów). Szybko do mnie podbiegły i zaczęły ocierać się o moje nogi. Zdjąłem kurtkę oraz buty, poszedłem odrazu do kuchni by dać maluchom jedzenie. Kiedy „przygotowałem" ich jedzenie wstawiłem wodę na herbatę. Czekając aż woda się zagotuje, wyciągnąłem telefon i zacząłem przeglądać insatgrama.
Po dwóch minutach woda była już gotowa, zalałem torebkę herbaty która już leżała w kubku. Wziąłem kubek w rękę i poszedłem do mojego pokoju zacząć się szykować na spotkanie z przyjaciółmi. Postawiłem kubek na biurku i zacząłem wybierać sobie jakieś ciuchy. Ostatecznie ubrałem dość luźne jeansy a do tego czarny golf. Wziąłem łyka herbaty i ruszyłem do łazienki. Stanąłem przed lustrem i ułożyłem jakoś schludnie włosy. Popsikałem się moimi ulubionymi perfumami i wyszedłem z pomieszczenia. Wróciłem się do mojego pokoju po telefon, słuchawki i portfel.
CZYTASZ
The smell of Croissants ✮ || Minsung ||
Fanfiction✮ Lee Minho - Tancerz, od dziecka kochał taniec swoim całym sercem. Razem z swoim przyjaciółmi Hwang Hyunjin'em i Lee Felix'em są dość popularnym w internecie trio, który tworzy choreografię do różnych piosenek. W dzieciństwie mieszkał przez 4 lata...