Beverly küçüklüğünden beri dışarı çıkmayan, insanlarla iletişimini koparan liseli bir kızdı. 16 yaşında bir delilik yapıp gece ailesinden gizli bir şekilde dışarı çıktı, Paris'in ışıltılı sokaklarında, yavaş ve mırıldanarak gidiyordu. Etrafını, küçük bir bebeğin ailesini yeni yeni tanıması gibi, açık olan barların içlerine göz gezdiriyordu. Siyah uzun bir sweatshirt, spidermanlı converse, koyu, siyah saçlarını kapşonlusunun altına almış, bir parkın önünde durdu.
Bir salıncağın üstüne oturup, kendini hafif hafif sallıyordu. Yüzünde hafif bir gülümseme ile rüzgarın yüzünü okşamasını hissediyordu.
Annesi ve babası o küçükken boşanmışlardı, küçükken daha sosyal etrafta hiç durmayan bir kızdı. Babası ikinci evliliğini yapıp şehirden taşınınca içine kapanmaya başladı, okuldaki arkadaşlarıyla olan samimiyeti azalmıştı aslında okula olan ilgisi azalmıştı. Annesi hem sabah çalışıyor, hem de gece çalışıyordu kızına hiç vakit ayırmıyordu hayattan gittikçe kopuyordu.
Tamda bu düşüncelere dalmışken bir anda karşı bankta oturan birini fark etti. Yüzünü tam olarak Beve dönmüş ve onu izliyordu. Beverly bunu fark edince ayaklarıyla salıncağı yavaşlattı ve sonra durdurdu.
Banktaki genç oğlan banktan kalkıp, salıncağın yanına doğru yürüdü ve Bevin önünde durdu.
Genç:Bu saate burada ne arıyorsun?
Beverly bir anda ne diyeceğini bilemedi,salıncağın zincirlerine sıkıyor,bu kişinin polis olmasından korkuyordu.
Genç:Pişt! Dilini mi yuttun?
Bev:Şey ben..
Genç:Sen..?
Bev:Ben, ben.. Sadece gecenin tadını çıkarmaya çalışıyorum.
(Bevin iç sesi:Lan! Niye böyle birşey dedim ben?.. olm bu kim?, yoksa.. OLAMAZ ANNEM EVE GELMİŞ OLMALI!, Evde olmadığımı fark edincede polisi mi aradı?)
Bev düşüncelerin içinde kaybolup, nasıl bir yalan uyduracağını düşünüyordu.
Genç, kafasını arkaya doğru yasladı ve hafif sırıtarak yavaş bir şekilde Beve doğru eğilip:
Genç:Gecenin tadını mı çıkarmak istiyorsun?
Dedi.
Bir anda Bev ayağa kalktı ve genç oğlanı ittip geri geri adımlar atarak arkasını döndü
Beverly:Beni rahat bırak!
Ve koşmaya başladı. Var gücüyle eve doğru koşuyordu.
Evinin bulunduğu apartmana girdi ve dairelerine doğru çıktı, ilk önce kapıyı dinledi. Ses gelmeyince içeri girip odasına geçti. Günün doğmasına çok az kalmıştı 1 yada 2 saat sonra okula gidecekti. Yatağına uzandı, kafasını ellerine arasına aldı ve biraz önce parkta gördüğü çocuğu ve olanları düşünmeye başladı.
Arkadaşlar merhaba ben Ela hayatımda ilk defa kitap yazıyorum,umarım destek görürüm, bir yanlışım olduysa kusura bakmayın.. İyi okumalar, beğenirseniz oy verebilirsiniz.. 💜✨
