MR KIM : TAEKOOK

altı

bay kim:
jeon?
iletildi 15.27
görüldü 17.58

jungkook:
bay kim?

bay kim:
bakmayı düşünür müydün mesajlara?

jungkook:
vardı öyle bir planım
neden sordunuz

bay kim:
bak, bu okulda yeniyim.
biliyorsun.
gelir gelmez sıkıntı çıkarmamak adına bir şeyleri alttan alıyorum.
gözüme fazla batmamaya çalış.

jungkook:
yanlış bir şey yaptığımı düşünmüyorum
raporluydum
sınava giremedim

bay kim:
lan sorun sadece bu mu amk|
sorun sadece bu mu sence?

jungkook:
ortada sorun olarak algılanabilecek başka bir şey görmüyorum

bay kim:
sınav kağıdın dolabımda duruyor.

jungkook:
onu atmamış mıydınız
tüh

bay kim:
sınırları aşma.

jungkook:
hırr|
pekala

bay kim:
ders için yazmıştım.
eve yedi gibi geçmiş olurum.
gelmek istiyorsan sekizde gelirsin, istemiyorsan başka bir güne ayarlarım.

jungkook:
sekizde sizdeyim:)

bay kim:
ukala|
görüldü 19.12

-

-

-

jeon jungkook:

derslerle yakından ilgilenen biri değildim, hiçbir zaman da olmamıştım. derslere girer, uyur ve kafama estiğinde çıkıp giderdim. her zaman böyleydi bu. nedeni belki kişiliğimle ilgiliydi, belki de hayatım boyunca hiçbir sıkıntı yaşamayacağımı düşündüğümdendi. bilmiyordum. milletvekili çocuğuydum, meslek sahibi olmak gibi bir hedefim bile yoktu zaten. mesleğim garantiydi benim. sırf kolay bir bölüm olsun diye yazmıştım burayı. belki de canım istese, derslere asılsam dehşet bir sonuç yapabilirdim ama inanın zerre kadar umrumda değildi.

bu düzenin değişmeye başlayacağını hissediyordum.

bu beni korkutuyordu. ders çalışmaktan nefret eden biri olduğum için bay kim'in evine doğru yürürken bile ayaklarım geri gidiyordu. tedirginlikle telefonumu çıkardım cebimden. yanlış yere gitmek, bir rezillik çıkarmak istemiyordum. bana atılan konumu bir kez daha inceledim ve evet, doğru sitedeydim. doğru bloğun nerede olduğuna dair hiçbir fikrim yoktu. ceplerime koyduğum ellerimi asla çıkartmıyor, sadece etrafıma bakınıyordum ve öyle gergindim ki yavaş yürüyor olmama rağmen kalbim deli gibi çarpıyordu. ilk kez bulunduğum bir ortamdı burası, bu yüzden ne yapacağımı kestiremiyordum.

sonunda gözüme çarpan "b blok" yazısıyla adımlarım oraya doğru yönlendi. ders mi geriyordu beni yoksa bay kim'in ortamına girecek olmak mı bilmiyordum ama midemde ufak bir bulantı vardı. etrafıma bakındım, karanlık olduğu için kapı numaraları pek net değildi. telefonumu çıkarıp bizimkilere ufak bir mesaj atttıktan sonra tekrar kapı numaralarına bakmaya başlamış, doğru numarayı gördüğümde ise biraz daha hızlı yürümeye başlamıştım. üşüyordum, buraya kadar motor kullandığım için ayriyeten üşümüştüm. bu da hızlı yürümem için geçerli bir sebepti tabii.

söylediği zile bastım, bir süre hiçbir hareketlilik olmadı. tam yanlış yere geldiğimi düşünüp tekrar telefonumu çıkaracaktım ki açılan kapı derin bir nefes almama neden oldu. asansöre geçtim acele ederek. asansörün doğru kata çıkmasını beklemek bile çok gericiydi ama bir süre sonra asansörün kapıları açıldı. uzun bir koridor duruyordu önümde. loş bir aydınlatması vardı ve aşırı lüks bir yermiş gibi görünüyordu. etrafıma biraz daha bakınacaktım ki koridorun ucundaki kapının açılmasıyla dikkatim oraya doğru döndü.