සවැනි සඳ

56 14 3
                                    

සුර ලෝකයේ ඉඳලා මිනිස් ලෝකයට ඇවිත් පැය ගණනක් ගත වුනත් ජිමින් තවමත් හිටියේ වනාන්තරය මැද්දේ. හරියටම කිව්වොත් ජිමින් හිටියේ අතරමං වෙලා වගේ. ගම්මානයට වැටෙන හරි පාරක් හොයාගන්න බැරිව ජිමින් එකම තැන රවුමේ කැරකෙමින් හති වැටුණා..

හරි පාරක් හොයාගැනීමේ සියළු උත්සාහයන් අත ඇරලා අවසානයේ ජිමින් තමන් ඉදිරියේ තිබුණු විශාල ගසක මුලක් මත හිඳගත්තා. ඔහුගේ ඇස් හීනි වෙලා, කට උල් වෙලා, මූණ අමනාපයෙන් පිරිලා. සිරුරට මහන්සියක් නැතත් එකම තැන ඇවිදලා ඔහුගේ හිතට නම් ලොකු මහන්සියක් දැණුනා.

"හෝසොකී කොහොම පාර හොයාගන්නවද මන්දා. මම දැන් පැය ගාණක් එකම තැන කැරකෙනවා. තනියෙන් එන එක හිතුව තරම්ම ලේසි නෑ වගේ..."

ජිමින් තමන්ටම කියාගත්තේ අසල තිබුණු ගලකට පාපහරක් එල්ල කරමින්. ඔහු වාඩිවී සිටි ගස මුල දැණුනු අපහසුව නිසාම ජිමින් ආයෙමත් හිටගත්තා. එක අතක් ඉණ තබාගෙන වටේටම දෑස් කරකවමින් යායුතු දිශාව තීරණය කලා.

"මෙච්චර වෙලා මේ පැත්තට ආවට කිසිම දෙයක් උනේ නෑනෙ. දැන් අනිත් පැත්තට ගිහින් බලමු.."

යන්න ගිය දිශාව වෙනස් කර ඔහු පැමිණි දිශාවට ආයේම ඇවිද යන්නට පටන් ගත්තේ ගමන් වේගය වැඩිකරමින්.
විනාඩි කිහිපයකින් ඔහු පැමිණියේ වනාන්තරයේ මඳක් එළිමහන් පෙදෙසකට. එහි රූස්ස ගස් වෙනුවට තිබුණේ මිනිසෙකුට නැගිය හැකි සාමාන්‍ය ප්‍රමාණයේ උසකින් හෙබි ගස්. ඒ නිසාම ඉර එළිය මේ ප්‍රදේශයට හොඳින් ලැබුණා. මාර්ගය දෙපස මෙන්ම මැදත් ගස් වලින් වැටුණු කොළ වලින් වැසී තිබුණා.. ජිමින්ගේ හිත උද්දාමයට පත්වුනේ අවසානයේ තමන් හරි පාර සොයාගත් බව දැණුනු නිසාවෙන්.

සතුටට පත්වූ නිසාවෙන්ම ඔහු සෙල්ලමට වාගේ කුඩා අඩිපාර දිගේ තිබුණු කොළවලට ගල්වලට පාපහරවල් එල්ල කරමින් උඩ පැන පැන ඇවිද්දා. එහෙත් ජිමින් එක්වරම නැවතුනේ ඔහුව පුදුමයට සහ බියට පත්කරමින් අහසින් පාත් වූ අමුත්තා සහ ඔහුගේ ග්‍රහණය නිසා.

"නවතින්න!!!!!"

                          ++++++++++++

EQUINOX (Ongoing)Where stories live. Discover now