"මම මේකට යන්නම ඕනෙද????"
ජන්ග්කුක් කතා කළේ බිම බලාගෙනමයි. ශයිටන් වල ඉඳලා ආපු පණිවුඩකරුවා හිටියේ ඔහු පිටුපසින් හිටගෙන. මුළු ශාලාවම මහ බය හිතෙන නිශ්ශබ්දතාවයක ගිලිලා තිබුනේ.. අඩුමගානෙ කවුරුවත් හුස්ම ගන්න සද්දයක්වත් ඇහුණේ නෑ.
නිහඬතාවය ඉස්සෙල්ලම බින්දේ යුන්ගි.
"ඇත්තටම නම්ජුනා, ජන්ග්කුක් එහේ යන්නම ඕනෙද??"
යුන්ගි ඇහුවේ නිකටට අත් දෙකම තියාගෙන ඇස් පියාගෙන හිටපු නම්ජුන්ගෙන්. බිම බලන් හිටපු ජන්ග්කුක්නුත් ඔළුව උස්සලා නම්ජුන් දිහාවෙ බැලුවෙ යුන්ගි අහපු ප්‍රශ්නෙට උත්තරයක් බලාපොරොත්තුවෙන්. නම්ජුන්ගෙ නිල්පාට ඇස් තමන් දිහාවට එල්ලවෙලා තියෙනවා දැක්ක ගමන් ජන්ග්කුක් ආයෙම බැල්ම පහතට දැම්මා.
"මේක මට වෙනස් කරන්න පුළුවන් එකක් කියලා මං හිතන්නෙ නෑ ජන්ග්කුකා"
නම්ජුන්ගේ ගාම්භීර කටහඬ මුළු ශාලාව පුරාම විහිදුනා. මෙච්චරක් වෙලා මේ සාකච්ඡාවට කිසිම විදියකින් අවධානය නොදී ශාලාව කෙලවරක කණුවකට හේත්තු වෙලා හිටපු ටේහ්‍යොන්ග් පවා ඔළුව හරවලා බැලුවේ ඇස් දෙකත් හීනි කරන්.
"මේක ශයිටන් වලින්ම එවපු අණක්. ඔයා දන්නවනේ මට ශයිටන් වලින් එන දේවල් වෙනස් කරන්න බැරි විත්තිය"
නම්ජුන් කතා කළේ ජන්ග්කුක් ළඟටම ඇවිත් උරහිසට අතක් තියාගෙන. බිම බලාගෙනම හිටපු ජන්ග්කුක් හෙමීට ඔළුව හෙල්ලුවේ ඔහු ඒක දන්නවා කියන්නා වගේ.
"එහෙනම් මමත් යන්නද ජන්ග්කුකා එක්ක??? මට බෑ එයාව තනියෙන් යවන්න"
ටේහ්‍යොන්ග් ඉස්සරහට පැන්නා..
"ටේහ්‍යොන්ගා....මේක ජන්ග්කුක්ගෙ රාජකාරියක්. ඒක කරන්න ඕනෙ එයා විතරයි. තේරුණාද?"
සුමුදු හඬකින් කිව්වත් නම්ජුන්ගෙ ඇස් වල තිබුණෙ දැඩි බැල්මක්. ටේහ්‍යොන්ග් තවදුරටත් ප්‍රශ්න අහන එක එතනින්ම නවත්තගත්තා..
"මම යන්නම්. මම ඒක කරන්නම්"
ජන්ග්කුක්ගෙ කටහඬ අවදි කළා.. නම්ජුන් ජන්ග්කුක්ගෙ ඔළුව අතගෑවේ යන්තමින් හිනාවෙලා. යුන්ගි වාඩිවෙලා හිටපු තැනින් නැගිට්ටා..
ESTÁS LEYENDO
EQUINOX (Ongoing)
Fanficලෝක දෙකක සිරවුණු හදවත් දෙකක්... දහස් ගණනක් ජීවිත උඩුයටිකුරු කළ හැකි අනාගත වාක්‍යයක්... තරුවකට පෙම්බඳින වැලිකැටයක්... ඔවුන්ගේ ආදරයට සියල්ල වෙනස් කළ හැකි වේවිද???? ඔවුන්ගේ ආදරයට නැවතත් ආලෝකයේ මල් පුබුදුවිය හැකි වේවිද??? Start : June 17, 2022 End :
