"Dilək tut , sonra üflə Sevgi."
" ."
"Nə tutdun ? "
"Dilək deyilməz Qönçə "
Bəzən insanlar pis günlərində ölməyi arzulayırlar. O arzularda onları ən sevincli anlarında tapar.
Nəysə məntiqsizdə olsa belə qalacaq və yazmağa dəvam edəcəm çünki tehtit edilirəm ✊🏻
Hadisələr 2024-də baş verib.
Yazıda xəta ola bilər.
Artıq 3-cü dəfə idi ki zəngi söndürüdüm. Axırda təslim oldum və geyinməyə başladım.İşə gecikmək istəmirdim.
Sevginin geyindikləri
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saç modeli (Bəyənməsənizdə bəyənmiş kimi eləyin)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözüm divardakı təqvimə sataşdı. 28.11.2024. Bu gün mənim doğum günüm idi.Düzünü desəm buna əhəmiyyət vermədim . Ailəmlə yaşıyırdım ona görə də yenə bu günü qeyd etməmək üçün dava çıxardacaqdılar. 8 yaşımdan bəri bu belə idi,buna görədə yemək yemədən evdən çıxmağı düşünürdüm.
İnternetimi yandırdım. Bildirim yox idi. Hər il olduğu kimi boşuna ümidlənmişdim . Artıq anlamalıydım "Heç kim məni sevmir,heç kimin vecinə deyiləm."
Bu düşüncələrdən qurtulmaq üçün qapıdan çıxdım. Mən çıxan kimidə qapının zəngi çalındı.Gələn qonşudakı Könül xala idi . Məni ad günüm münasibətilə təbrik elədi. Könül xala çox səmimi idi.O bura keçən ilin dekabırında köçmüşdü. Ona təşəkkür edib qucaqladım. Mənə gözəl bir sep bağışlamışdı.Ona yenidən təşəkkür etdim.
Sep(gülün adını unutdum no palet)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ailəmin neçə ildi eləmədiyini o mənə etmişdi.
Təbii ki mənə nənəmgilin yanında yaxşı görünsünlər deyə hədiyyə almışdılar . Amma heç vaxt belə içtən məni qucaqlamamış, belə içdən təbrik etməmişdilər . Və təbii ki səhər və axşam (nənəmgil olmayanda) dava çıxardırdılar . Buna baxmayaraq mən onları sevirdim.
Əslində onlar mənə qarşı həmişə soyuq olmuşdular. Onlar mənə sən 'çirkinsən' deyirlər. Valideynlər buna görə öz uşaqlarını sevməyə bilərdi?
Neçə ildir belə demələrinə baxmayaraq mən düşünürəm ki heç bir insan çirkin deyil.
Düşüncələrimdən qurtulub sepi taxdım. Bu sep möhtəşəm idi.
Anam yanıma gəldi və dodaqaltı bugün sənin ad günün idi dedi. Özümü eşitməməzliyə vurdum . Mənə təbrik edirəm dedi. Heç qucaqlamadıda. Görən mən nə eləmişdim ki mnə qarşı belə soyuq idilər.
Atam çoxdan işə getmişdi. Anam isə bir azdan gedəcəkdi . Ayaqqabımı geyinib pencəyimi götürdüm.
Anam soyuq səs tonu ilə "yemək yemiyəsən" deyə soruşdu .
"Yolda nəsə alıb yeyərəm" deyib evdən çıxdım.
Bir il idi ki , məhşur "Qasımlı" şirkətində kompüterlə məşğul idim . İşdəkilərlə səmimi deyildim çünki işimi bitirən kimi evə qayıdır digərləri ilə qaynaşmırdım. Onlar birlikdə restorana gedəndə mənidə dəvət etmişdilər amma mən qəbul etməmişdim. Amma bu gün qərarlı idim. Artıq keçmişimə yox gələcəyə baxacaqdım.
İlk bölüm olduğu üçün burdakəsiriəm. Digər bölümdə bu günün dəvamı olacaq.
Məntiqsiz olan hissələri bildirsəniz sevinərəm.
İlk bölüm necə idi??
İlk dəfə tam olaraq kitab yazıram ona görə nədənsə təsirlənmiş ola bilərəm.
