Evet efendim karşınızda 6.bölüm keyifli okumalar depresif temalar intihara eğilimler şiddet vb ve baba sorunları içeriyor ⚠️
Anneme sıkıca sarıldım bende dayanamadım ve gözlerimden yaşlar düşmeye başladı
A: kızım neredeydin sen heryerde aradım seni!!!
N: biliyorum anne çok üzgünüm kütüphaneye gitmiştim uyuyakalmışım orda
A: kızım saat kaç haberin var mı?!? Gecenin 3.ü sen kaçta gittin ben fark etmedim!!
Saat gece 3 mü? Ordaki 2 gün birkaç saat mi ediyor vay be bunu bildiğim iyi oldu ben oraya gece 1.de ışınlandım diye hatırlıyorum annem çıldırmış 2 saatte
N: anne orası 7/24 saat açık bende bir gideyim biraz ders çalışıp kafamı dinliyim dedim özür dilerim haber vermedim
A: nehir nolur haber ver bir daha kalbim duruyordu sen benim tek kızımsın tek çocuğumsun en değerlimsi-
Derken odaya babam geldi ellerin ayaklarım titremeye başladı korktum
B: sonunda bizim sokak köpeği eve gelmeye teşrif etmiş
A: soner sus ne diyorsun allah aşkına geldi bak canım kızım
B: ne mi diyorum??? Bizim kız orospu olmuş gidiyor sen ne diyorsun şu üstüne bak böyle mi gitmiş kütüphaneye kesin pavyona gitmiştir orospulağa
Üstümdekileri geri gelmişti hırkamla kendimi kapattım bana hakaretler sayarken başım eğikti
B: ailemizin yüz karası bu kız ben boşuna demiyorum bu kızı evlendirelim başımıza orospu olmadan diye
A: soner hayı-
B: sus Meryem! Bu kızı evlendiriyoruz bitti gitti kahrolası pis sokak orospusu!
Beni saçlarımdan tuttu birden ve tokat attı yere yığıldım tekmeler savurdu bana
Alıştığım için bana işlemiyordu hep yapardı hele ki bir sebep olsun eğilip bana yumruklar savurdu çok sertti sanki öz çocuğuna vuruyormuş gibi değilde bir yabancıya nefretini saçıyormuş gibi annem onu durdurmaya çalıştı ama nafile onu ittirdi yumruklar savurmaya devam etti öksürdüm dayanamadım acıtmıyordu ama kalbimi acıtıyordu
A: kızım kaç! Git nolur kaç!
Annem bana hızlıca seslendi babamı tutmuştu hemen kalktım ve evden çıktım koşmaya başladım bütün gücümle ayaklarımda sadece çorap vardı taşlar batıyordu ama artık umrumda değildi umutsuzca bilmediğim yerlere koştum boştu karanlıktı bir park gördüm ordaki banklara oturdum gözlerimden yaşlar akmaya devam ediyordu hıçkırıklarım durmuyordu bu saatte nereye gidicektim ne yapacaktım bilemedim çaresiz kalmıştım eşyalarım evde kaldı gidicek bir arkadaşım akrabam yoktu güvenicek kimsem yoktu beni seven sadece annem vardı bide soap başka yoktu ellerime baktım kan bulaşmıştı hırkamada öyle crob'umada gelmişti sanırım yüzümde öyle tek çare ps'yi çağırmak ve call of duty dünyasına gitmek yorgunca sesim titreyerek ps diye fısıldadım
N: ps...
Direk belirdi
PS: evet neh- nehir?! İyi misin noldu?
N: babam beni dövdü.
PS: hayır olamaz çok kötü durumdasın hastaneye gitmelisin!
N: hayır ps beni ışınla lütfen
PS: ama-
N: hayır ps sende bir kerecik hatrım varsa lütfen beni ışınla...
PS: peki nehir istediğin olsun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
🖤~Choose Your Fighter~🖤
FanficOyun bağımlısı Call Of Duty Fanı olan sıkıcı ve normal bir hayatı olan bir kızın Call of duty evrenine düşüp başına dertler alır ve bir sürü macera yaşar özellikle aşk hayatı önemli ölçüde değişecektir.
