Cat Cafe | Hyunlix

Arkadaşlar - 2. Bölüm

☆

H- "Numaranı alabilir miyim?"
F- " Numaram?"

N-Ne numarası nereden çıktı numaram?

F- " Şey Hyunjin-san..."
H- " Numaranı vermek istemiyorsan sorun değil, seni her gün ziyarete gelebilirim."
F- " Her gün sadece benim için mi kafeye geleceksiniz?"
H- " Evet."
F- " Teşekkürler."

Yanaklarım kızarmıştı ellerimi önümde birleştirip başımı biraz aşağıya eğmiştim, çenemde bir el hissettim ve o el Hyunjin-san'ın eliydi. Yüzümü kaldırıp bana baktı ve gülümsedi.

H- " Çok tatlısın."
F- " Teşekkürler, şey Hyunjin-san istersen sana hyung diyebilirim."
H- " Dersen güzel olur ama senin kararın."

Bende gülümsedim ve elimle Hyunjin-san'ın elini tutup aşağıya indirdim. Ardından elini bıraktım.

F- " Benim sanırım içeri girmem gerek."
H- " Tamamdırr, görüşürüz Yongbokiee."

Yongbokie mi? Onu ben çok küçükken bir arkadaşım kullanıyordu..

F- " Görüşürüz."

Kafenin içine girdim ve müşterilerle ilgilenmeye başladım.

.
.
.

Saat akşam 8 olmuştu, Soobin kafeden çıkmıştı. Kafede sadece ben ve kediler vardı. Bir anda kafenin kapısı açıldı ve içeriye... Adı neydi off unutmuş olamam!

H- " Geç saatlere kadar çalışıyor musun?"
F- " Şey evet ama birazdan arkadaşım beni almaya gelecek."
H- " Hmm güzel."

Hatırladım! Hyunjinn, adı Hyunjindi. Aa bekle o ayakkabılarını çıkartmadan mı içeriye giriyor? Yüksek bir sesle;

F- " Hyunjin hyung ayakkabılarla girme lütfen!"

Hyunjin hyung mu? Ona hyung dedim sanırım. Hyunjin-san'ın yanına gittim.

F- " Lütfen ayakkabılarını çıkart."
H- " Tabii, Hyunjin hyung hemen çıkartır yeter ki Yongbokie istesin."

Hyunjin-san ayakkabılarını çıkarttı, benimle dalga geçiyor sanırım..

Elini yanağıma koydu ve gülümsedi.

H- " Sen çok tatlısın yongbok, dışarıda buluşmak ister misin? Hatta istersen seni evine ben bırakırım."

Hafifçe gulumsedim.

F- " Ne bu sevgi patlaması?"
H- " Bilmemm sadece söylemek istedim canımm."
F- " Canım mı?"
H- " Rahatsız olduysan özür dileriim."

Doğruyu söylemek gerekirse...Biri bana cidden ilk defa canım diyor sanırım. Sevgili değiliz şuan arkadaş sayılırız (?) Ama neden bana canım dedi ki. Bu arada hiçte rahatsız olmadım sadece biraz garip geldi o kadar.

F- " Hayır hyung rahatsız olmadım."

Hyunjin gülümsedi.

H- " Japonyadayız ve sen bana hyung diyorsun, sırf ben istediğim için. Teşekkür ederimm."
F- " Her zamann."
H- " Geç oluyor, arkadaşına haber ver ben seni eve bırakayım."
F- " Teşekkürler."

Boynuma asılı olan telefonu elime aldım, Hyunjin-san elini yanağımdan çekti ve telefonumu astığım şeyi tuttu.

H- " Üstündekiler civciv mi?"
F- " Evett kedilerden sonra en sevdiğim hayvan civciv."
H- " Zaten bir civcive benziyorsun tatlımm."
F- " Öyle mi?"

Tatlım mı? Asıl sormak istediğim soru bu..

H- " Evett benim minik civcivim olmanı istiyorum."