🎶: Billie- what was i made for, tv, your power Mitski- my love is Mine all Mine
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Amok; bir tür çılgınlık. Uğruna delirecek kadar saplantı haline getirme.
"Canını yaktılar mı?"
Can. Canı kalmış mıydı ki? Belki de yakmışlardı, acıtmışlardı canını. Boynuna aceleyle saplanan şırınganın keskin iğnesinin tahriş ettiği damardan akan kanlar toprağa değmekten kahverengiye çalmış beyaz ve pis gömleğin yakasına bulaşacak kadar akmıştı.
Ama canı yanıyor muydu bilmiyordu Sunghoon. Hissetmiyordu. Önemsizdi onun için farketmiyordu bile. Bedeni sadece bir et yığınına çevrileli 3 gün oluyordu.Üç gündür cansız bir bedendi artık.
Çünkü insanın canının içi, toprağın altında olursa canı da onla beraber gömülürdü.
Sunghoonun canı pis toprakların altında kalmış, bir daha kimsenin yakamayacağı kadar soğuk kum taneleriyle sarıp sarmalanmıştı. Artık kimse yakamazdı.
Daha fazla yanamazdı.
Karşılık vermedi fısıltıyla sorulan soruya. Dönen beyni ve yeni yeni hissiyati geri gelmeye başlayan tükenmiş bedeniyle arkasındaki duvarı komple kaplayan büyük camlardan, betondan şehrin büyüleyici ve loş ışıltısı vuran tavana bakmaya devam etti yığıldığı deri koltukta.
Işıklar kapalıydı ama gece loş ışığını bahşediyordu karanlık, lüks ofis odasına ve Sunghoonun iç acıtan bedeninin üstüne. Tüm mahvolmuşluğunu ortaya sermesini istercesine.
"Çok mu ağladın?"
Ağlamaktan gözleri acıyordu. Kalbi acıyordu. Beyni ağrıyordu ağlamaktan.
Kaç defa ağlayabilirdi bir insan? Acıdan ağlamıştı. Öfkeden ağlamıştı. Üzüntüden ağlamıştı. Pişmanlıktan, sinirden,inanmamaktan,şaşkınlıktan, kırgınlıktan,kabullenememekten...korkudan.
Sevdiği adamın güzel yüzünü unutmaktan korkmaktan. Onun sıcak bedenini bir daha saramayacak olmaktan,onsuz olmaktan, o olmadan hayatına nasıl devam edeceğini bilememesinden o kadar çok ağlamıştı ki.. o kadar çok ağlamıştı ve mahvolmuştu ki...Gözleri kapanmıyordu ağlamaktan.
23 yaşındaki mahvolmuş beden, üşüyen sevgilisinini ısıtmak istercesine acıdan ve üzüntüden ateş pahası olan göz yaşlarını günlerce akıtmıştı onun toprağına, sanki onun güzel bedenine ulaşabilirlermiş gibi.
Sunghoon; o kadar fazla, o kadar çok ağlamıştı ki sevdiği adamın taze toprağı çamurlaşmış, üstünü başını kaplamıştı. Bedeni onun toprağına bulanmıştı.
Şimdiyse, artık sıcak yaşlarıyla ısıtamadığı sevdiceği gibi üşüyordu. Onun yanından onu koparıp her tarafı kağıtlarla ve kırılmış eşyalarıyla kaplı, dağıtılmış ve odadan çok savaş alanına benzeyen lüks ofisteki deri koltuğa bırakmışlardı. Oturduğu yerde sonunda ağlamayı bırakmış ve bilinci yitik bir halde kaç saattir yarı baygın yattığını bilmiyordu, tamamen hissizleşmişti.
