The Little Irish Bitch

Chapter 4:Special Numbers

Hoi hoi!

Super de puper bedankt voor alle comments en votes!!

Vanmiddag had ik 100 votes in totaal! Super awesome en bij deze bedank ik iedereen voor het voten!

Maar nieuwe votes en comments zijn altijd welkom!

Hier is weer een nieuw Chappie!

Hope u Like it!

Xx

Tyrona's P.O.V.:

Dat was zo'n gast van Niall's band!!

Hoe heette hij ook alweer?

O ja,Louis!

Snel dook ik achter m'n stoel.

Mensen om me heen keken me raar aan,maar ze gingen al snel door met wat ze aan het doen waren.

Oh nee,oh nee hij liep naar mijn tafel.

Ik verloor hem uit het oog,maar al snel voelde ik iemand op m'n schouder tikken.

Verschrikt sprong ik op.

Ik keek in twee lichtblauwe ogen.

'Zit jij vaker achter tafels?' vroeg hij lachend.

'Eeuuhmm,ja het is g-goed voor je spieren' ik kon mezelf wel neerslaan.

'Wacht,jij bent The Little Irish Bitch!' Riep hij nu bijna

'Ja,dat ben ik inderdaad' mompelde ik.

'Het klinkt misschien raar maar zou ik je telefoon nummer mogen hebben?'

Ik schrok me rot.

Hij zag het en zei:'als je het niet wilt dan hoeft het niet hoor'

'Nee,geef je telefoon maar'

We wisselde nummers uit en ik zei gedag.

Daar stond ik dan,in m'n paarse Adidas vest met grijze jogging broek eronder.

Ik had gewoon het nummer van Louis van One Direction.

Stiekem hoopte ik dat Niall het zou zien,maar stiekem ook weer niet omdat ik hem moet vergeten.

Toen besefte ik eigenlijk pas wat ik had gedaan: Ik had het nummer van 1 van de beste vrienden van m'n ex.

Mijn leven was echt een achtbaan.

Niall's P.O.V.:

Ik stond te staren naar Louis alsof hij net een jaar gratis bij Nando's eten coupon had gewonnen.

Hij was net binnen komen wandelen met het nieuws dat hij weer eens een leuk meisje voor me had gevonden.

'Ze is ook beroemd' had hij nog vol enthousiasme gezegd.

De jongens proberen de hele tijd een leuk meisje voor me te vinden namelijk.

Toen Louis had gezegd dat het Tyrona was begon ik met hem zo raar aan te staren.

Nu kon ik het gewoon niet meer voor mezelf houden.

Voordat ik weg liep zei ik tegen Lou; 'Vanavond alle lads hier om 19.00 het is belangrijk'

Ik liet Louis met grote verbazing achter.

Terwijl ik door de drukke straten van NY liep, bedacht ik dat ik eigenlijk best wel kalm was gebleven.

Maar ook bedacht ik bij mezelf dat het wel de perfecte manier was om mijn excuses aan Tyrona aan te bieden en weer vrienden te worden of zelfs meer dan dat.

Maar toen kwam zoals altijd dat stemmetje in m'n achterhoofd weer te voorschijn dat zei 'Je was er toch mee bezig om haar te vergeten?'

'Ja dat is waar' zei ik hardop tegen mezelf.

Terwijl ik een beetje tegen mezelf zat te praten,botste ik plotseling tegen iemand op.

Iemand die ik heel goed kende...