Kaldığım bu yer için bir ücret ödemedim.
Doğdum ve yürümeyi öğrendim.
İnsanlar olmasaydı nefsimi bilmezdim.
Ben fazla saftım yaşamayı sevmiştim...
Güneşe aşıktım insanların olmadığı bir yaşamda bunları yaşamıştım çoktan.
Kalbimi hissetmem çabuk olmuştu...
Öfkem için şunu demeliyim ki, acıdım;
Kendime. Ne idi dünyadakilerin öfkesi benimle?
Gerçek hislerim yok!
Olmak için yok!
Yok olmak için var...
İyi olmak için gülmek yeter mi?
Var olmak için kimse var olmadı ki...
Yaşadılar ve yorgunluktu onların sırtlarındaki..._5_