Destiny

Chapter 22

Κριστόφ

Το καλό που τις θέλω να τηρήσει τον λόγο της και να μην μου δημιουργήσει πρόβλημα

"Βαλέρια, ο από δω ο αδερφός μου, ο Βλάντιμιρ" λέω στα αγγλικά "Η γυναίκα μου δεν μιλάει ρωσικά, μιλά στα αγγλικά" συμπληρώνω

"Χαίρομαι πολύ που σε γνωρίζω" λέει και της κάνει χειροφίλημα

Όταν θέλει είναι πολύ τζέντλεμαν

"Παρομοίως, έχω ακούσει πολλά για σένα" σχολιάζει

"Τα χειρότερα φαντάζομαι" λέει χαμογελαστός κι εκείνη τον κοιτάζει περίεργα "Μην τον δικαιολογήσεις, ισχύει ότι σου έχει πει" συμπληρώνει περήφανα

"Πως ήταν το ταξίδι σου;" αλλάζω θέμα

"Ήρεμο"

"Ελπίζω να πήγαν καλά οι δουλειές σου"

"Δεν είχα πάει για δουλειές. Διακοπές ήμουν"

"Είμαι σίγουρος" λέω ειρωνικά και τελειώνω το ποτό μου

Χρειάζομαι άλλο ένα άμεσα

"Λοιπόν Βαλέρια, μίλησε μου για σένα. Ο Κριστόφ οριακά σε κρύβει, γιατί;"

"Κόφτο" λέω έντονα στα ρωσικά

"Πότε θα την γνωρίσουν και οι υπόλοιποι;" επιμένει

"Όταν αποφασίσω εγώ" προλαβαίνω πριν αρχίσει εκείνη τις ερωτήσεις "Η Τατιάνα γιατί δεν σε συνόδευσε σήμερα;"

"Δεν είχε όρεξη"

"Βαρέθηκε να σε ανέχεται;"

"Είμαι μια χαρά με την γυναίκα μου. Εξάλλου επειδή δεν με ακολούθησε σε μια δεξίωση δεν σημαίνει ότι με βαρέθηκε. Ίσως να ισχύει για την δίκη σου γυναίκα αυτό" πετάει την κακιά του

"Θα προτιμούσα να μην μιλάτε για μένα σαν να μην είμαι μπροστά. Είμαστε νιόπαντροι και θέλαμε λίγο την ησυχία μας, αν και δεν βλέπω τον λόγο να απολογούμαι που περνάω χρόνο αποκλειστικά με τον σύζυγο μου" σχολιάζει εκείνη σχεδόν αδιάφορα

Ο Βλάντιμιρ την κοιτάζει σοκαρισμένος

"Νομίζω ότι την έχεις πολύ ελεύθερη, πρέπει να μάθει να απαντάει μόνο όταν της απευθύνονται"

"Αν ήθελα να μην μιλάει θα παντρευόμουν κάποια μουγκή" απαντάω εγώ πριν προλάβει εκείνη "Εξάλλου δεν με χαλάει καθόλου όταν την ακούω να φωνάζει το όνομα μου" συμπληρώνω χαμηλόφωνα στα ρωσικά

"Ίσως να μην μπορείς να επιβληθείς ούτε σε εκείνη" απαντάει κι εκείνος στα ρωσικά

"может быть" λέω χαμογελαστά "Καλή συνέχεια Βλάντιμιρ"