7.Bölüm

4 3 0
                                    

Evvet sonunda o gün gelmiş çatmıştı bile 5 kasım olmasına tam bir saat kalmıştı yeni yaşım benim için güzel geçiceğini umuyordum ben bunları düşünürken saat tam 23:59'u gösteriyordu tam bir dakika kalmıştı acaba bana mesaj atıcaklarmıydı evett tam 00:00 olmuştu ve ilk Egemenden mesaj geldi mesajında şöyle yazıyordu

-iyiki doğdun sevgilim iyiki benim sevgilimsin seni çok çok seviyorum yeni yaşın sana hep mutluluk getirsin tekrardan seni çoookkk seviyorum benli yaşlar dilerim

Bu mesaj beni benden almıştı çok mutlu olmuştum,ardından Eslemden ve babamdan geldi ve annemden o kadar çok mutlu olmuştum ki beni önemseyen insanlar vardı benim doğum günümü unutmayanlar vardı ben bunları kafamdan düşünürken kapım çaldı ve içeri Mert girdi elinde küçük bir kek ve yanan mum o kadar tatlıydiki beni düsünüp yanıma bile gelmesi ağlıcaktım resmen

-Abla hadi üflesene eriyor

-Tamam ablacım üflüyorum

-Dilek tutmadan üfleme sakın

-Tamam tamam tuttum

-üflee

-üflüyorum

Küçük pastamı üflediğimde Mert alkışlamıştı o an bile bana yeter artardı bile

-Abla şimdi ben gidiyorum eğer annem hala uyumadığımı görürse beni komaya sokar ben kaçtım

Kikirdediğim sırada annemin sesini duydum"Mert hala uyumadınmı" bu ses üzerine kendimi tutamadım kahakalar attım annem sesimi duyucak olacakki odaya geldi ve benide bir posta azarladıktan sonra yattım sabah olduğunda o kadar heycanlıydımki annem beni öperek uyandırmıstı sanki beş yaşında minik bir çocuktum ama çok mutlu olmuştum

-Hadi kahvaltı yap sonra kuaföre gidicez

-Anne gerçekten gerek yok kuaföre

Anneme ne dersem diyim asla ikna olmıcaktı sanki kendi doğum günüydü ama annem işte sağı solu belli olmuyo

-Bak geç kalıcaz sonra senin saçlarını yolucam

-Tammamm

Kahvaltımı yapıp hızlıca çıktik ama saat öglen birdi daha erken diye düşundum daha saat kaçta misafirler gelicek bilmiyordum çok garipti doğum günü benimdi ama benim değilmiş gibiydi zaten içimde kötü bir his vardi anlamıyordum

-Anne kaçta başlıcak

-dörtte

-Anne saat daha bir ama çok erken

-Yoo değil randevu iki buçukta

-E o zaman niye erken çıktık

-Ayy bişeyi sorgulamadan bana uy

-Tamam sakin

-Hadi gidelim

-Nereye

-Ebenin körüne Elisa

Annem gerçekten sinirlenmişti ama bu halleri bana çok komik geliyordu ve biraz daha sinir ettikten sonra bir AVM ye geldik annem bana sadece"doğum günü hediyeni sen seçiceksin"demisti kıyaettir heralde diye umursamadım ama annem bana iphone almaya gelmişti

-Anne sen ciddimisin

-Evet,zaten seninki nerdeysse bir üç yıldır kullanıyosun eskimişti

-Annee çok teşekkür ederim

-Bise degil sen daha iyisini hak ediyorsun hayatım

Anneme sıkica sarildım çok mutlu olmustum hemen mağzaya gidip telefonun rengini ve modelini seçmiştim çok güzeldi rengi

KIRIK HAYATLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin