10.Bölüm

1 0 0
                                    

Evet Elisa eve geldiğinde ne ödeve ne projeye bakmıştı üzerini bile değiştirmeden kendini yatağı bırakıp düşünmeye başladı şuan Merve ile beraber olması Elisanın canınk o kadar çok yakıyorduki bir türlü sönmüyordu söndüremiyordu

-Hadi kızım kalk artık acıkmadınmı sen ayrıca

-yok yemicem

-Neden

-aç değilim

-iyi yeme

-İyi tamam yeme

Bir iki saat daha uyuduktan sonra gerçekten çok acıktığımı fark edip mutfağa doğru gittim,gittiğimde hemen kendime sandviç hazırlayıp yerken annem geldi

-Acıktınmı

Acıktığım her halimden belli oluyordu zaten ağzımda sandviç varken

-Sencede belli olmuyormu zaten

Kikirdiyerek

-belli oluyor zaten,neyse ben seni tutmayım

Annem gittiğinde hemen karnımı doyurup odama gidip yatmaya karar verdim hafta sonu olucağı için biraz film izlememde zarar yoktur diye düşünüp gece tam beşte uyudum tam benlik bi hareketti sabah kalktığımda saatin on bir olduğunu farkettim hemen kalkıp ufak bir kahvaltı yaptıktan sonra üzerime düz bir sweatshırt altınada bir kot pantolon geçirerek evden çıktım yolum sahileydi sahilde kendimi daha huzurlu ve sakin hissediyordum vardığımda sessiz bir şarkı açıp oturdum uzun bir süre orada kalmayı planlıyordum aradan yaklaşık bir buçuk saat geçmişti ama aklımda sadece Egemen vardı ve dereimi sahile anlatıyordum evet delirmiş gibi denize anlatıyordum"Evet sevdiğim kişi şu anda başka biriyle evet biliyorum o hiçbişey hatırlamıyor ama bu canımı çok yakıyor dayanamıyorum artık bi an önce hatırlamask için elimden hiçbir şey gelmemesi canımj çok yakıyor"ben bunları söylerken arkamdan gülüşme sesleri geliyordu bu sesin sahibini tanıyordum bir anda göz göze geldik Merve sinir bozucu bir ses tonuyla "Aaaa Elisada burdaymıışş" umrumda bile olmadan selam verdim

-Sanada selamm Merve

O sırada Merve birden Egemenin dudağına yapıştı o an gözümden yaşlar süzüldüğünü fark ettim ve derhal oradan kalkıp gittim,eve giderken telefonum çaldı arayan Emirhan dı açmadım ama kapatmadımda telefon kapandı ardından bir mesaj

'İyimisin'

'Bilmiyorum'

Diye karşılık verdim ama iyi olmadığım çok açık belliydi

'Bence değilsin,buluşalımmı'

'Olur'

Yazdım ve telefonu kapattım ve bir mesaj daha buluşacığız yeri atmıştı oraya vardığımda oturup konuşmuştuk

-Gözümün içine baka baka öpüştüler ya inanbiliyomusun Allah kahretsinki gördüm tüm olanları ya bari gözümün önünde yapmasaydı

-bu Merve çok oluyor artık

-olması gerektiğinden daha fazla hemde

-Neyse hallederiz onu sonra

Diye iç geçirdi Emirhan

-Efendim

-bişe demedim

-pekii

-Elisa ben kalksam olurmu?

-Olur bende eve geçicem zaten

-bırakiyimmi?

-gerek yok yinede sağol

(Emirhan'ın tarafından)

O merve kim oluyor ya çok ileri gitti öpmek ne ya kim bu,bu Egemende çok oluyor artık hatırlıcaksa hatırlasın

-Alo Egemen

-Efendim

-Merveyimi öptün sen

-o beni öptü en onu değil

-her ne haltsa işte

-sen ayrıca niye bana hesap soruyosun,nereden duydun

-nerden duyduysam duydum yanıma gel seninle konuşmam gereken şeyler var yeter artık ben bunaldım

-sorun ne söylicekmisin

-sorun senin hiçbişeyi hatırlamaman

-yinemi aynı konu

-Evet aynı konu

-konuşmucam konuyu kapat

Dedi ve suratına telefonu kapattı...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 02 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KIRIK HAYATLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin