Soobin:
yeonjun
iyisin değil mi?
günlerdir yazmıyorsun bana
ben de iyi olmadığını düşündüğümden yazmak istemedim ama
Yeonjun:
iyiyim
sorun yok
sadece bir süre konuşmasak daha iyi olur gibi
Soobin:
neden?
ben ara vermek istediğim için mi
Yeonjun:
belki de bu anı benden çok senin istediğinden olabilir bu
konuşursak canım daha çok yanacak
konuşmasak da yanacak ama en azından bunun olması daha iyi gibi
bilemiyorum
Soobin:
şuan ne istediğini bile bilmiyorsun
konuşalım lütfen
yoksa her şey daha kötüye gidecek gibi duruyor
Yeonjun:
tanrı aşkına soobin zaten şuan her şey kötü gideceği kadar gitmiş
daha ne kadar kötüleşebilir ki?
illa birimizin ölmesi mi gerekiyor?
eğer öyleyse merak etme ona da hazırım artık
ruhumu en azından acı çeken bedenimden serbest bırakacağım
Soobin:
yeonjun yapma
hemen pes edemezsin
bu yaşadığın acı aslında küçücük bir şey
bir yerin kanadı diye hemen vazgeçemezsin
Yeonjun:
küçük?
soobin gerçekten sen benim neler yaşadığımın farkında mısın?
kaç gece ağladığımı
sürekli kendime eziyet ettiğimi
bundan dolayı da sürekli ayılıp bayıldığımı bilmiyorsun anlaşılan
farkında değilsin belki de ama ben hala burada aşkımdan yanıp tutuşuyor ve bunun için de adeta kendi canımı feda etmeye hazırken sen bana neler diyorsun
Soobin:
yeonjun..
yapma yalvarırım
yeonjun:
üzgünüm
seni seviyorum
kafam çok karışık sadece
bana azıcık süre ver
ŞİMDİ OKUDUĞUN
fairytale, yeonbin.
Fanfiction-texting, düz yazı yeonjun: ben bir peri masalına aşığım, acıtmasına rağmen. aklımı kaybetsem de sorun değil, zaten lanetlenmişim ben
