Kararımı vermiştim. Bu yarışa katılacak ve güzel bir galibiyet alacağıma inanıyordum.
Çünkü Ala bir şekilde o başarıyı elde ederdi..
Timur, o yarışa katılmamı istemiyordu. Çünkü bugün zayıf davranacağımı düşünüyordu. Aslında haklı, ama o gün bu gün değil.
Belki 1 yıl sonra bunu dese yine haklı çıkar, geçen senelerde olduğu gibi. Ama bu sefer çok farklıydı. Bu sefer o yarışa katılıp kazanmayı her şeyden çok istiyordum.
Yarış için akşam saat 5'te ora olmam gerekiyordu. Saat 4'te deniz kenarından ayrıldık Timur'la. İsteksizliği her halinden belliydi, tıpkı istediği oyuncak alınmamış bir çocuk gibi gözüküyordu. Bu durumuna gülmek istedim. Ama sonra durumu fark ettim...
Yarış alanına geldiğimizde yarış soğukluğunu iliklerime kadar hissettim. Genelde destekçileri ile sıcak bir ortamda hisseder kendini insan. Ama ben destekçilerimle soğukluğu sonuna kadar hissediyordum. Ben ve onlar, kazanmak için buradaydık.
Eşyalarımın ve motorun olduğu tarafa geçtim. Gereken ekipmanlarımı hızlıca toparlayıp hazırlandım. Bu ekipmanlar ile kralı gelse yıkılmam gibi hissediyordum. Bu cesaret duygusu çok ayrıydı, çok. Zamanım vardı, bu yüzden sürekli yapmaya çalıştığım şeyi yaptım. Benim destekçilerimin olduğu tarafa gittim ve sloganlarına eşlik edip o cesaret dolu sözcüklerden oluşan cümlelerini dinledim. Onlar da en az benim kadar başarıyı hak ediyorlardı.
Ne kadar değişik değil mi? Ne bir milli futbolcuyum ne de ülkeyi temsil eden bir yarışçı. Aslında milli olabilmek yolunda da bazı adımları atmaya başlamıştım. Uykucu, sadece burada değil her yerde duyulmalıydı bence.
Bana sorsanız, beni komşumuz bile tanımasa olur. Ama Uykucu...
Uykucu başarı ile beslenen, son derece azimli ve kararlı biriydi ve bu özelliklerin sahibi bir karakter kolay kolay kaybolmamalıydı.
Uykucu için sloganlar sunan destekçilerin karşısına geçip onları alkışladım. Sonrasında onları benim dışımda alkışlayan birinin olduğunu fark ettim.
Arkamı döndüğümde tahminlerimi doğruladım.
O, gelmişti... Gecenin Lordu.
Burada yarışan en iyi motorculardan biri Lord. Bu durumda büyük rakiplerimden biri. Ama bizim davranışlarımız bir rakip gibi değildi. Lord da kötü günlerimde yanımda olan biriydi. Bizim arkadaşlığımız pistte farklı dışarda farklıydı.
Mesela şuan yanımda benim destekçilerime alkış tutuyordu. Ama yarışta 1.lik için savaş verecektik.
Çok geçmeden gerekli duyurular yapıldı. Ardından Lord ile beraber motorların olduğu yöne gittik.
Lord: Başarılar Uykucu, adil bir yarış olmasını umarım.
Uzattığı elini hiç bekletmeden sıktım.
Ala: Başarılar Lord, adaletin varlığından şüphe etme.
Son olarak yanıma gelmesini beklediğim Timur geldi yanıma...
Timur: Başarılar Uykucu, düşüncelerini kontrol altında tutmayı unutma. Sana güveniyorum ve sana güveniyorlar.
Ala: Merak etme Timur. Bugün de başarı Uykucunun olacak.
Ardından Timur da yanımdan ayrıldı.
Motorlar ile başlangıç çizgisine dizildik.
Ve yarış başladı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ala
Teen FictionYaşadığı o kayıptan sonra yıkıldı Ala. Peki ya yaşadığı kayıplar gerçek miydi? Peki ya Ala'nın başka kayıpları olacak mıydı..?