AWAKEN CHAOS (Buencamino Cousins Series 3)

chapter 4

Ever since naging personal assistant ako ni Sir Xycho, mas naging tamad ang lalaki. Hindi tamad lang kundi super tamad.

Halos ako na kasi ang gumagawa ng dapat niyang gawin pero minsan yung secretary niya na ang bahala roon. Basta dinadala nalang rito sa mansiyon ang pipirmahan at aalis na lang ulit yung sekretarya.

Kasalukuyan kong tinitignan kung ano pa nga ba ang hindi ko pa nagagawa sa mga araw araw kong dapat gawin. So far so good naman, dahil tapos na pala ako.

I will just read a book. Mukhang mas makatutulong pa ito kaysa mag gala ako at bumili ng kung ano ano.

"Sir Xycho, I finished everything I needed to do, I just want to read something in the library" agad kong sabi ng makapunta sa malaking kwarto nito.

Nakatalikod ang lalaki habang nagsisigarilyo at wala pang pang-itaas. Nakaupo ito sa kama niya at kitang kita ko nga ngayon ang katawan ni Boss.

Wala namang tugon ang binata kaya tatalikuran ko na sana upang mag patuloy papunta sa library pero bigla nalang itong nag salita.

"My offer, Kle. Think about that. Pag isipan mong mabuti, dahil para rin sayo ang lahat ng iyon, Klemence." He said, didn't even looking at me.

Naintindihan ko naman agad ang pinupunto ng binata. Sadyang hindi ko lang talaga alam kung ano ang isasagot ko rito.

O-Oo ba ako sa sinabi nito o aayaw dahil ilang taon ang nasayang? Siguro pag iisipan ko muna bago ako sumagot sakaniya.

Ayaw kong magsisi sa huli.

"Yes, Boss. A day would be counted right?" I ask without no emotion in my voice.

Tumango ito at ihiniga ng pabagsak ang katawan niya sa kama. No second-thinking, Boss Xycho is so hot that even without top he can slay. Kitang kita ang tan skin nito. Like his muscles and ripped abs.

Inilayo ko ang tingin sa binata at tuluyang lumabas sa kwarto niya. Ang tamad tamad talaga nito.

Wala paring emosyon ang makikita sa mukha ko kahit pa naiirita. Wala rin naman akong pakielam kasi nasanay na ako.

I left without a word and close his door slowly.

Siguro itutuloy ko nalang yung plano ko for a day. Babasahin ko nalang yung details and needed nang papirmahin kay Boss.

Tuloy tuloy lang ako sa paglakad papunta sa library. Walang ni-isang alikabok ang makikita. Bawat linggo kasi ay may pumupuntang taga-linis dito.

Ni-hindi ko nga pinapansin ang mga iyon. Basta wag lang silang papasok sa kwarto ko ay ayos kami.

I proceeded to my schedules.

Maghapon hindi manlang lumalabas. Ganoon naman lagi e, kahit na makulit si Boss at pag lalabas siya gusto rin akong isama ay hindi ako pumapayag.

Habang nagbabasa hindi ko alam kung may pumapasok sa isip ko. Yes, I tried so many times to practice the art of being serious. I just can't do it this time.

Imbis na ibalibag ang mga libro dahil irita ay hindi ko ginawa gaya ng ginagawa ng mga normal na tao lamang.

They can't handle their own emotion so it's just down-right burst out. So toxic. They are indeed immatures they just didn't know.

Tumayo na ako at huminga ng malalim. No wonder kahit huminga ng malalim wala paring emosyong makikita sa mga mata ko. Well as I said earlier, I'm used to.

Marahan akong naglalakad papasok sa kwarto ko. Gusto ko nalang mag...

I don't really know. I think this isn't just my usual day. Ramdam kong kakaiba itong araw na ito.

At napatunayan kong tama ako ng malakas ang sunod sunod na door bell ang narinig sa buong mansion.

Who's that?

Wala akong alam kung sino iyon. Usually kasi wala namang bumibisita sa mansion ni Xycho. Anong mayroon? Hindi rin naman pupunta ang sekretarya niya dahil tuwing sabado lang ito pupunta kung saan pipirmahan ang mga documents.

Imbis na tanungin pa ang sarili kung sino iyon ay mabilis na chi-neck ko kung sino nga ba ang nasa labas ng malaking harang sa buong lupain.

Binuksan ko ang Gate upang makita ang isang mukhang galanteng babae. Masungit ang mukha nito at mukhang maldita.

Walang emosyon lang akong nakatingin rito.

Napataas ang isa niyang kilay habang nagtatanong ang mga matang nakatingin saakin.

Ka-relasiyon ata ito ni Boss. Pero paano kung sa dinamirami na ng taong nasa tabi niya lang ako ay ngayon ko lang nakitaan siya na may nobya.

Magsasalita na sana ako nang naunahan ako nito. "Who are you? And where's my lazy brother?" Sopistikada ang tono ng pananalita ng babae.

Ngayon ko lang nakita ang face structure niya. Magandang pumipilantik ang mahabang pilik-mata nito habang namumungay ang kulay berdeng mga mata. Parang sa dilim ng berdeng mga mata nun ay kasalukuyan ka nang nagdudusa sa kagubatan.

Mapula ang mga labi nito at matangos rin ang ilong. Pixie haircut ang buhok niya habang hubog na hubog naman ang katawan niya sa kulay pulang fitted matted dress.

At... inaamin kong napakaganda ng babae. Hindi lang maganda... kamukha niya si Adriana Lima na pixie ang buhok.

"Don't you understand me?" Matigas na ani nito at imbis na pasagutin ako ay mukha na siyang nainis kaya nag lakad na papasok sa loob.

Ngayon ko lang rin na-proseso na kapatid niya pala si Boss Xycho. So does that mean na siya yung nakatatandang kapatid ni Boss Xycho.
.
.
.
.
.

Siya si Psyche Vire Buencamino... The Most Ruthless Woman Billionaire among the Buencamino's clan.

***

"Ate, It's your time to get my position. This is not my passion tho, napag-usapan naman na natin 'yon 'di ba?" Tanong ni Boss Xycho iyon kay Madame Psyche habang nasa gilid naman ako tahimik na nakatingin lang sakanila.

Nakikinig ako dahil gusto kong malaman kung anong ginagawa rito ng isa sa pinaka-magaling sa business world na Buencamino.

So as I heared earlier. Madame Psyche will take Boss Xycho's position as the CEO. Pero narinig ko rin na umalis lang pala panandalian ang babae at kailangan na muna ng magh-handle ng kompanya.

At, you're right, dahil ipinaubaya muna ng babae, sa tamad niyang kapatid na si Boss Xycho.

Now I clearly understand the real story.

"I want Klemence to stay with me as a personal assistant. So you can't get her away from me, Ate." sabi ni Boss Xycho sa Ate niya.

Hindi manlang dumako ang tingin ng Ate niya sakaniya kaya ramdam kong ramdam ni Xycho ngayon ang pagpakahiya.

Wala atang pakielam ang Ate niya kasi tumango ito. Puno ng eleganteng umupo sa swivel chair ni Boss Xycho. I mean, niya.

Ngumisi ito sanhi upang kalibutan at magsitayuan ang mga balahibo ko. Nakatingin kasi ito kay Boss habang nakangisi.

She crossed her arms on her chest and closed her eyes.

"I already smell gazillions.." bulong nito na hindi nakalagpas sa tainga ko.

Gusto ko sanang i-nganga ang bibig ko pero ayaw nitong gumalaw. Wala nanaman sigurong emosyon ang mukha ko.

Gazillions? Siguradong mas mataas pa roon ang nasa banko ng mga Buencamino.

Imbis na ituloy ang pagiisip ay naramdaman kong may dumakot sa braso ko at hinila ako paalis ng mansion na iyon.

Hindi pala kay Boss Xycho ang itim na mansiyong iyon, kundi sa kapatid niya... kay Psyche Vire.