Yorulmuştum, ailemin beni bir hiç olarak görmesinden yorulmuştum. Kardeşim ve ablam istenilen,sevilen bir çocukken ben hem onlar hem de annem ve babam tarafından dışlanmıştım.
Annem ve babam ablamla kardeşimi isteyerek yapmışlar ama ben onların dikkatsizliği yüzünden dünyaya gelmiş ve sanki bu benim suçummuş gibi bana hak etmediğim şeyler söyleyip davranıyorlardı.
İlkokul, ortaokul, lise ve üniversite hep kendi başıma birşeyler yapmaya çalışmıştım. Çok eksik hissettiğim, küçük düşürüldüğüm, ailem sorulduğu zaman kimsesiz hissettiğim zamanlar oldu.
Ortaokul, lise ve üniversite de çalışıp kendime okul harçlığı ve okulun istediği şeyleri aldım. Hep kendi paramla.
Eve gidince yemekler çoktan yenmiş veya annemler ablamla kardeşimi alıp dışarda yiyorlardı. Bense evde kuru ekmek yiyordum ve su içip odama gidiyordum.
Hiç yaptığım şeyleri beğenmezlerdi. Güzel şeyler yapsam bile hep bir hatasını bulurlardı.
Ailemin beni sevmesini küçükken o kadar çok istiyordum ki onların sevdiği herşeyi yapmaya çalışırdım. Yaşım büyüdükçe herşeyin farkına vardım ve tek başıma hayatta kalmaya çalıştım.
Şimdi ise kuzenim olacak şerefsiz yüzünden ailem erkek sevgilim olduğunu öğrenmiş ve beni daha önce hiç duymadığım bir köye gönderiyorlardı.
Beni köye gönderirken telefonumu ve tüm paramı almışlardı oysa ben 22 yaşında bir bireydim!
Onları polise vermekle tehdit ettiğim için iletişim kurabileceğim tüm eşyalarımı almışlardı.
Sinirimi bozan başka bir şeyse sevgilim olacak itin beni başka bir erkek ile aldatmasıydı!
Herşey üst üste gelirken şimdi hiçliğin ortasına terk ediliyordum!
Yol akıp giderken sinirden kafayı yiyecek gibi hissediyordum. Gittikçe şehrin ışıklı sokaklarından uzaklaşmış köyün engebeli yoluna girmiştik.
Yol o kadar uzun sürmüştü ki bir ara uyuya kalmıştım.
Köye geldiğim de arabadan inmiş tam anlamıyla eski köy evine benzeyen eve kısaca baktım. Eşyalarımı indirip eve yerleştiren babamın adamlarına sinirle baktım.
Lakin onların da emir kulu olduklarının farkındaydım...
" Bu gece idare edin Miraç bey, yarın muhtar size gelip yardım edecek. Sizin için kesilmiş odunları içeri taşıdık. Yolda size birkaç gün yetecek hazır yemek ve meyve de aldım " diyen ve babamdan daha babam olan Serhat'a baktım.
" Teşekkür ederim " dedim.
" Sizi birgün buradan alacağım " dedi.
Beni çok seven tek kişiydi.
" Sorun değil. Sen kendine dikkat et " dedim.
Serhat'a veda ettim ve arabaların arkasından bakıp etrafa kısaca baktım. Bazı evlerde ışık yanıyordu ve kalacağım ev fazla kenar bir yerdeydi.
Ben tek başıma ne yapacaktım?..
Merhaba güzellerim 🌟
Bölüm nasıldı?
Bölümler kısa olacaktır 🐣
ŞİMDİ OKUDUĞUN
[Gizemli Sis]
VampireMiraç, ailesinin istemediği çocuktu ve ailesi onu ceza adı üstünde az kişinin yaşadığı bir köye gönderirler. Köyde ise Miraç hiç beklemediği şeyler yaşacaktır.