Tokyo Revengers x OC

Bölm 1

ABLANIZ SONUNDA BÖLÜM ATMAYA KARAR VERDIIII💃

ŞİMDİ NE YAZCAM BİLMİYOM
BU BÖLÜMÜ SALLAMAYA KARAR VERDİM👍 Yada yazdiğım senaryodan

Lan neyse yazarım bişeler başliyom
-----‐-------------------

-Neden... (ağlarken)
-10 yaşındaki bir çocuğu öldurecek kadar kötü olabilir mi gerçrkten..??

Babamın abimi öldürmesi üzerineen 3 gün geçmişti. Annemlerin konuşmasını duyuyordum içerden. Az önce yanlarındaydım şimdi kayboldum. Bir süre hastanede dolaştıktan sonra annem dolu gözlerle yanıma geldi ve bana sarıldı.
7 yaşındaydım ve ölümle başa çıkmak için daha küçüktüm. Abimin nasıl öldüğünü bile anlamamıştım. Sadece nirmal bir gün gibiydi... değilmiş. Eve doğru giderkwn tüm aile çok üzgün görünüyordu. Herkes dolu gözlerle yola bakarken ben hiçbir duygu göstermeden öylece oturuyordum. Evimiz çok büyüktü, böyle zamanlarda tüm aile hep birlikte kalırlardı. Ve ben bundan nefret ederdim. Zaten konuştuğum çok az kişi vardı.. Sanzu, Mikey, Baji, annem, abim, babam. Şimdi babamla ve abimle de konuşmuyordum. Dövüş sanatlarına oldukça meraklıydım, 2 yaşındayken özel eğitmenler tarafından eğitimime başlamıştı babam. Biraz zor bir hayatım vardı, çok fazla dövüş tekniği üzerine eğitim aliyordum ve doğal olarak bu da beni zorluyordu. Nefrt ediyirum nefrettt.

Herneyse

Eve geldikten sonra hepsi yemeğe oturdu, bende dışarı çıktım. Ailede pek önplanda olmazdım. Büyükannem zaten sevmiyor beni, dedelerim de aynı. Baktım da, hayatta pek umursanan bir çocuk değilim. Ne farkeder, beni, beni umursayanlar ilgilendirir.
Annem tekrar dövüş kursuna gittiğimi düşündü büyük ihtimalle çünkü sesini çikarmadı ben çıkarken. Küçüklüğümden beri duygular konusunda çok kötüydüm ve bu yüzden onları pek göstermiyorum. Belki de bwni bu yüzden sevmiyorlardır.

Sanzunun yanına geldiğimde klasik herzamanki gibi oturduk sadece.

-Duyduğuma göre abini kaybetmişsin.
-Evet.
-Nasıl bu kadar umursamazsın diyesormyacağım sanırım.
-Sen bjlirsin. (Bu nası bi konuşma aq)
-Baban nerede?

Bilmuyordum babamın nerede olduğunu.

-Çetesiyledir.
-Bdnce de.
-Kasumi kızım nerdesiiin?
-Annenin sesi değil mi o?
-Evet.. gitmem lazım, görüşürüz Sanzuu,*gülümser*
-Bay bay.

Annem pek dışarı çıkmazdı, neden beni aramaya gelmişti ki? Eve geldiğimizde hızlıca odama çıkmamı söyledi, birazdan geleceğini de ekledi. Ben aç olduğumu söyledim. Annem bana bir oaket bisküvi vererek yukari gönderdi beni. Ben bisküviyi yerken teyzdm geldi ve annemin şu anda çok kötü vir zamanda olduğunu, takmamamı söyledi.

-Teyze, babamı seviyor musun?
-Ee.. şey.. yani..
-Sevmiyorsan söyleyebilirsin, bende sevmiyorum.
-Evet, sevmiyorum.

Annemun ağladığını ve dedemle amcamın bağrıştığini duyduk. Benden 2 yaş büyük kuzenim ağlayarak odama geldi. Ben gelmesini istemedim ama teyzem zorla onu odama alıp çıktı ve aşağı gitti.

Geldiğinde suratı bembeyazdı ve ne yaoqcağını bilmuyor gibiydi..

-------

UFF SAÇMALIK SEVİYESİ ÇOK İYİİİ HEHEHE
Şimdi bu ilk bölüm olduğu için pek uzatmicam 2. Bölumü ne zaman atarim bilmiyom. Hadi bay bay asklar