Artık akşam olmuştu Lee know oppa herkesin uyuduğun dan emin olup uyudu. Sabah olmuştu. Herkes uyanıp aşağı indi. İçeride babamız Chan oppa oturuyordu. Ve her zamanki gibi işinin başındaydı. Oyüzden bizi fark etmedi.
Felix: Chan babammm
Chan oppa arkasına baktı.
Chan: ha? A aa çocuklarımmm bebelerimmmm
Lee know oppa Chan oppanın yüzüne bile bakamıyordu.
Chan: Lee know
Lee know: efendim
Chan: niye yüzüme bakmıyorsun?
Lee know: dün bana kızdınya
Chan: bende korktunmu?
Lee know: korktum denmez
Chan: oyy gel gel korkma ama lütfen kardeşlerini dövme sakince uyar dahada devam ederlerse beni ara ama dövme tamammı Lee know bey?
Lee know: tamam hyung söz
Chan: çocuklar sizde abinizin sözünü dinleyin bakın ben hastanedeyken bile çalıştım. Sizde abinizin sözünden çıkmayın
Skz(Lee know dışında) : tamam oppa-hyung söz dinlicez
Seungmin: hyung hastanede neden çalıştın?
Chan: sizin ve Staylerimiz için tabiki
Oppam bizim için ameliyatlı haliyle bile çalışıyordun. Geldiğinde burnunda sargı bezi vardı. Burnu tıkalı şekilde konuşuyordu.
Min: Chan oppa geçmiş olsun inşallah burnun iyileşir
Chan: teşekkürler Minyoung
Chan oppa ya ilk ben sonrada diğerleri sarıldı.
Chan: çocuklarım hepinizi çok seviyorum hepiniz benim için çok özelsiniz...
Chan oppa duygulanmıştı. Chan oppanın gözlerinden yaş aktı ve gözünden akan yaşları sildi.
Skz: bizde seni çok seviyoruz sende bizim için çok önemlisin oppa-hyung
Chan oppa duygulandığı için ağlamaya başladı. Daha sonra yüzünü yıkmaya gitti.
