Min: ama...
Ben daha konuşmadan sözümü böldü.
I.N: Minyoung ben artık yokum dedim..
Sustum. Konuşamadım. Kapıdan çıkıp mutfağa indim su içmek için. 5-10 dakikaya geri geldim. Geldiğimde ise I.N aynı bitkin suratıyla uyuyordu. Kafamı masaya çevirdim. Orda bir not duruyordu. Masaya yaklaştım ve notu elime alıp okumaya başladım.
𝐍𝐨𝐭
𝑺𝒆𝒗𝒈𝒊𝒍𝒊𝒎 𝒃𝒆𝒏 𝒂𝒓𝒕𝒊𝒌 𝒚𝒐𝒌𝒖𝒎...𝒖𝒏𝒖𝒕 𝒃𝒆𝒏𝒊...𝒏𝒆𝒓𝒆𝒚𝒆𝒎𝒊 𝒈𝒊𝒅𝒆𝒄𝒆𝒈̆𝒊𝒎? 𝑻𝒂𝒃𝒊𝒌𝒊 𝑨̂𝒉𝒊𝒓𝒆𝒕'𝒆 𝒈𝒊𝒅𝒆𝒄𝒆𝒈̆𝒊𝒎....𝒆𝒗𝒆𝒕 𝒃𝒖 𝒅𝒐𝒈̆𝒓𝒖 𝒚𝒂𝒏𝒍𝒊𝒔 𝒈𝒐̈𝒓𝒎𝒆𝒅𝒊𝒏....𝒃𝒖𝒏𝒖 𝒔𝒐̈𝒚𝒍𝒆𝒎𝒆𝒌 𝒛𝒐𝒓 𝒂𝒎𝒂 𝒊𝒏𝒕𝒊𝒉𝒂𝒓 𝒆𝒅𝒆𝒄𝒆𝒈̆𝒊𝒎.....𝑭𝒆𝒍𝒊𝒙 𝒉𝒚𝒖𝒏𝒈 𝒊𝒍𝒆 𝒃𝒖̈𝒚𝒖̈𝒌 𝒃𝒊𝒓 𝒌𝒂𝒗𝒈𝒂 𝒆𝒕𝒕𝒊𝒌...𝒐 𝒌𝒂𝒗𝒈𝒂𝒅𝒂𝒏 𝒔𝒐𝒏𝒓𝒂 𝒚𝒂𝒔𝒂𝒎𝒂𝒚𝒊 𝒉𝒂𝒌 𝒆𝒕𝒎𝒆𝒅𝒊𝒈̆𝒊𝒎𝒊 𝒂𝒏𝒍𝒂𝒅𝒊𝒎......𝒖̈𝒛𝒈𝒖̈𝒏𝒖̈𝒎 𝒔𝒆𝒗𝒈𝒊𝒍𝒊𝒎...𝒃𝒖 𝑱𝒆𝒐𝒏𝒈𝒊𝒏 𝒃𝒐𝒛𝒖𝒏𝒕𝒖𝒔𝒖 𝒐̈𝒍𝒎𝒆𝒚𝒊 𝒉𝒂𝒌 𝒆𝒅𝒊𝒚𝒐𝒓 𝒚𝒂𝒔𝒂𝒎𝒂𝒚𝒊 𝒅𝒆𝒈̆𝒊𝒍.....𝒃𝒖 𝒚𝒖̈𝒛𝒅𝒆𝒏 𝒖𝒚𝒂𝒏𝒅𝒊𝒈̆𝒊𝒏𝒅𝒂 𝒚𝒂𝒏𝒊𝒏𝒅𝒂 𝒐𝒍𝒎𝒂𝒚𝒂 𝒃𝒊𝒍𝒊𝒓𝒊𝒎.....𝒔𝒖𝒏𝒖 𝒖𝒏𝒖𝒕𝒎𝒂 𝒔𝒆𝒏𝒊 𝒄𝒐𝒌 𝒔𝒆𝒗𝒊𝒚𝒐𝒓𝒖𝒎......
Bu notu okuduktan sonra nerdeyse ağlayacaktım. Ki ağladımda kendimi tutamdım. Ağlamam bitince kimseye gözükmeyen tuvalete gittim. Elimi yüzümü yıkayıp odama döndüm. Uykum vardı. Fakat ya uyandığımda bebek ekmeğim yanımda olmazsa? Korkusuyla uyuyamadım. Fakat 1-2 saat sonra uyumuşum. Sabah uyandığımda I.N yanımda yoktu. Aşağı indiğimde I.N koltukta oturuyor asık bir suratla duvarı izliyordu.
Min: I.N oppa sen intihar edicektin?
I.N: edicektim...edeceğim de...
Min: ozaman niye burd-
Sözümü kesti.
I.N: malzemeleri bekliyorum..
Min: I.N sen yaşamayı hal ediyorsun her insan yaşamayı hak eder sen intihar edersen ben yaşayamam
I.N: Minyoung intihar edicem okadar...
Ne malzemesinden bahsediyordu? Yoksa kendini bıçaklicakmıydı? Chan oppa buna nasıl izin verdi?
