BROMANCE | ONHOLD

Chapter 2

.
.
.
.
.

" මල් කුමාරී.......... "
.
.
.
.
.
.
.
.

" අනෙ.. මගේ... වස්තුව......"
.
.
.

අනේ වැලි කතරට දිය බිදක් අරං... අදුරට එලියකුත් අරං.. මගෙ කැත්තට පොල්ලක් උස්සන් ආවා... එයා.. ආවා... අතේ තිබ්බ ඉම්ස් ගෙ කොල ටිකත් විසි කරගන වට පිටේ ඉන්න උන්වත් තල්ලු කරං ගිහින් මං උගෙ ඇගටම පැන්නා. හරියට කොවාලා කෙනෙක් වගේ කකුල් දෙක උගෙ ඉන වතේ ඔතාගන මං උගෙ බෙල්ල බදා ගත්තා. මං පැන්න ගමන් ඌත් මාව බදලා අල්ලගන වටයක් කැරකුවා. ජිම් පප්පා මල් කුමාරිට දුන්න මල් ටිකත් විසි කරලා මල් කුමාරයාගෙ ඇගට පනින සීන් එක මේ අපි හැමෝගේම හිත සුව පිනිස රග දක්වන්නේ. ආදරේටනේ දෙයියනේ . වටේ පිටේ හැමෝම අපේ ජෝකිය බලාන. උන්ට ඉතිං මේවා අලුත් ඒවා නෙවෙයි. සමහරු බඩත් අල්ලං හිනා වෙනවා. තව සම හරක් නං රවාගන ඉන්නවා ගිලින්න වගේ. ගිලපං බලන්ඩ හිකනල්ලු ටික. වටයක් කරකලා ඌ මාව බිමින් තිබ්බා. හිතුවේ අපි මේ පටන් ගත්ත ඩ්‍රාමා එක ඉවර කරා කියලද? නෑ මිත්‍ර වරුනි. කොහෙත්ම නෑ. ඌ බිමින් තිබ්බට මොකෝ අපි දෙන්නා තුරුල් වෙලා තමයි ඉතුරු ටික ගියේ.

" යං අනේ ... මං ඔයාට දොදොලුත් හැදුවා "

මල් කුමාරිගෙ දෙබස ඒ විදියටම කීව මං විහංගයාට තුරුල් වෙලාම තාලෙට ඇවිදන් ආවා. තමාෂ් ගෙ මූන හරියටම මල් කුමාරී මල් කුමාරයා එක්කන් යද්දී ජිම් පප්පගේ මූන වගේමයි. චිකේ... කැත... දෙන්නෙම නෑ... මේ මල් කුමාරයා මගේ... ඉම්ස් තාම මං විසි කරපු කොල අහුලනවා. පව් වැඩේ හැබැයි. එතකොට තමයි මං දැක්කේ යෂෝද් ගෙ හිනාව. එයා ලාවට හිනා වෙනවා. අද දවසටම ඔය හිනා උනාමයි. දැක්කනේ දැක්කනේ ... No one can resists my charms . කට්ටිය ගාවට ආව ගමන්ම මායි විහා යි හායි ෆයිව් එකක් දාලා බකස් ගාලා හිනා උනා. හිනාව කොයි තරම්ද කියනවා නං මං හිටියේ බිම බඩගාගන. යෂෝද් තමා ඇදල අරං දූවිලි පිහ දැම්මෙත්.

" අඩෝ උබ දැක්කද අරුන්ගෙ මූනු "

" වුකනවා දාලා ඔව් යකෝ මං හෙන අමාරුවෙන් හිනාව කාගන ආවේ "

අපි දෙන්නා තාම ඒ සිහියෙන් හිනා වෙන ගමන්. තමාෂ් අපෙ පස්සෙන්ම ඇවිත් රවාගන ඉන්නවා. ඇයි ඉතිං මූ ගෙදර ඉදං එන ගමන් නේ. ගෙනාව ලට්ට ලොට්ට බෑග් ඔක්කොම තමාෂ්ගේ ඇගේ ගහලා මූ ඉන්නවා සුර කුමරා වගේ. ඉම්සුත් රවාගන. මොට්ට හිකනලා.