Babam:Günaydın günaydın, tezgahın üstünde kardeşinin yediği kahvaltılıkların atıkları var al onları ye masayı da topladıktan sonra git hazırlan annen dışarıya alışverişe gidicek sende onunla git biraz sosyalleş bütün gün evde mal gibi oturuyor ya da uyuyorsun.
Ben:Hiçbiryere gitmiyorum, beni her gittiğiniz yere zorla sürükleyemezsiniz.!
Babam doğrulup ayağa kalktı.
Babam:Sen benim lafımın üstüne lafmı ediyorsun!
Ben:Hayır ben sade-
Babam bana doğrulup bir tokat attı. Kafam tokadın şiddetiyle koridora doğru dönmüştü.
O an sadece yüzüme değil kalbimede tokat atmıştı.
Koridora doğru döndüm ve odama doğru yürümeye başladım.Birkaç adım sonra odamın kapısının önünde durdum ve doğrulup kapının koluna kuvvet uygulayıp kapıyı açtım odama girip kapımın kapısını kapattım ve kapımı kitledim.
Elim hala yanağımı tutuyordu. İstemeye istemeye gardolabımı açıp askıda asılı olan bol siyah kargo pantolonumu, aşağısında katlı olan koyu bordo crobumu ve yanında duran oversize siyah ceketimi alıp yatağımın üstüne bıraktım.Üzerimdeki gri sweetimi çıkartmak için doğruldum. Sweeti çıkartırken babamın daha önceden üzerimde bıraktığı yaralar ve morluklar acıyordu. Üzerimi tamamen çıkartıp seçtiğim kıyafetleri giydim. Odamdaki uzun ince aynaya doğru döndüm. O an aklıma çok iyi bir plan gelmişti, annemle dışarıya çıkmam benim için bir kurtuluş yolu olabilirdi.Eğer planım işlerse tertemiz yeni bir sayfa açabilirim demeyi çok isterdim ama bazı yaralar derinden incitir ve asla geçmez , her mutlu olduğun anda aklına gelir yine senin canını yakar. Ama planım işlerse buda bir adım olabilirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALP TOKADI
Teen FictionBu kitapta kendi hayatımdanda alıntılar aldım.Ve bu kitabı yazarken her anımı yeniden yaşadım ve hayatın acımasızlıklarını yeniden ve yeniden tattım.İyi okumalar umarım kitabımı beğenirsiniz.
