kan kaybeden kalp

chapter fourteen

np: çağan şengül – feryat figan

espinoso adlı kullanıcıdan bir yeni mesajınız var.

espinoso: çağan şengül, feryat figan

espinoso: bugün dinlerken duvarı izlediğim, duvarda da perdenin arkasına gizlenirken saklayamadığın patilerini gördüğüm o şarkı

gato: yüzümü düşünmedin mi?

espinoso: soluyamadığım kokunu bile düşündüm

espinoso: kırmızı saçlarının ortasında dolunaydan daha parlak görünen yüzünü, güzel gözlerini, küçük burnunu, belirgin çeneni ve tatlı dudaklarını düşünmeme ihtimalim olabilir mi

espinoso: bilmediğim bir şeyi bile düşünüyorsam, gördüğüm bir şeyi nasıl düşünmem?

espinoso: he keddddddddiii söyle bakim bi

gato yazıyor...

gato yazıyor...

espinoso: benim kedi yine tutaklık yaptı asdfghdshsdm

espinoso: ULAN ÖLÜRRRRRRÜM SANA

espinoso: doğru söyle sen de odanın camını silerken aşktan oğlummm diye giriş yaptın ebru gündeş gibi, biliyorum, eminim

gato: sen beni mi gözetliyorsun?

espinoso: YANİ BU YAŞANDI MIASDJFGHFHDSHSGDSSFDGTFGFD

gato: alay edeceksen uyuyacağım.

espinoso: bensiz mi uyuyacaksın pencere önü kedisi

espinoso: ben sensiz uyuyamıyorum

telefonu kalbimin üstüne koyup gözlerimi tavana çevirirken gülümsememi durduramadım. dün gece belki bir silüet olup düşmüştü gözlerime ama nedense o silüeti bile silemiyordum zihnimden. kız kardeşim aniden odaya girince doğrulup aceleyle bağdaş kurup oturdum.

"berf, bordo rujumu gördün mü?"

telefonu bacağımın altına saklarken, "görmedim," dedim ve bakışları hızla bacağımın altına sakladığım telefona kaydı. gözlerini kısarak, "bu aralar telefonun da elinden düşmüyor abla," dedi imayla.

"ne? ne alaka?"

pembe pijamasının paçalarını aniden dizlerine dek sıyırıp hızla yatağın üzerine zıplayıp telefonumu alınca çığlık atarak üzerine kapandım. tam o sırada ekrana mesajı düşünce kız kardeşim gözlerini kıstı.

espinoso: niye sustun ya aşkımdan felç falan mı indi

espinoso: arayayım mı 112'yi

"espinoso da kim?" diye sorarken gözleri kocaman açılmıştı. "inanamıyorum, senin bir flörtün mü var?" keyifli bir çığlık atmasını beklemediğimden ona boş boş baktım. "o çocuktan sonra bir daha biri olmayacak diye öyle çok korktum ki!"

bakışlarımdaki boşluk birdenbire dağılırken, kız kardeşim yanlış bir şey söylediğini fark etmiş gibi dudaklarını birbirine bastırarak telefonu bana uzattı. söylenecek bir şey olmadığını hissettiğinden mi yoksa söylediği şeyin ağırlığından mı bilinmez tek kelime etmeden uzanıp yanağıma bir öpücük kondurdu.

"ben... ben şeye gideyim. lavaboya. belki oradadır rujum. belki orada bırakmışımdır..." aceleyle oturduğu yerden kalkarken elimde duran telefona bakışlarıma hüzün çökmüştü. yavaşça spotify hesabıma girip bana önerdiği şarkıyı açtım ve şarkı çaldığı süre boyunca ona yazmadım.

espinoso: yine başkasını düşünmene neden olacak bir şarkı yollamadım dimi

gato: bu nereden çıktı?

espinoso: aklındaki beni silip, yerine başkasını yerleştirmişim gibi hissettirdin

espinoso: bu hissi hiç sevmedim

gato: şarkıyı dinlerken başka birini düşünürüm sanarak şarkıyı açmıştım, bu doğru

gato: ama öyle olmadı

gato: bana ne kadar inanırsın bilmiyorum ama

gato: gitme, yalnız kalır bu şarkılar sensiz :)

telefonu kalbime bastırıp gülümsedim, bir silüetin geçmişin içindeki bir insanı usulca silmesi acımasızca mıydı bilmiyordum ama şarkı çaldığı sürece yalnızca onun kapüşonlusunun altına gizlediği yüzünü düşündüm.

espinoso: cama çıkar mısın

gato: ne?

espinoso: üşüdüm

espinoso: seni görürsem ısınırmışım sadece

espinoso: sokak sokak seni aradım

espinoso: sonunda seni buldum

espinoso: bu gece de benim için cama çıkar mısın pencere önü kedisi?

🫀