"Tanışma hikayesi"

750 34 12
                                    

*Shadowun bakış açısı*
Selam ben shadow 15 yaşındayım bir kirpiyim yani çoğunluk olarak çok fazla gen birligim var ve saçlarım hafif kalkik siyah ve üstünde kırmızı şeritler olan tüylerim var

Sabah gene "kardeslerimin" sesiyle uyandim bir kerede ses çıkartmasalar olmuyor sanki ama genede evdeki kaosu garip sekilde seviyorum..
yatağımdan doğruldum 2 dakika gecmeden gene içeri küçük kardeşim girdi şaşırmadım çünkü her gün yaptığı birşeydi bu adı mephilesdi saçları benimki gibi yarı kalkıktı ve siyahti ustundede benimkine benziyen çizgiler vardi koyu yeşil rengindeydi ve ardından abim içeri girdi gene kaosa doymayıp odamda devam ediyorlardı
gene ayırmak bana düşüyordu yoksa birbirlerini dövüp öldürürdü bunlar kaos ve suikastı ne kadar sevsemde genede kavga etmelerini sevmiyordum...
yanlarına gittim ikisininde göğüs hizasına elimi bastırıp ittim birgün bu yaptığım şey yüzünden kafalarini vurup beyin kanaması gecircekler diye korkuyorum ama genede bunlarin duracağı olmiycagi icin zorundayım maalesef
"Su aptal kaosu kesin dedim" ve gene beklemediğim şekilde ilk mephilesten ses geldi
"ama o başlattı!" Dedi ve başımı çevirip onun savunmasını dinlemek için abime baktım adı eclipseydi ve bizim aksimize kirpi değil uzaylı gibi birşeydi morumsu ve kırmızı tuyleri vardı anlamadığım şekilde uyum icindeydiler eclipsede
"Sende odama dalmasaydin!!" Diye bağırdı
"Kesin şunu ikinizde benim gözümde suçlusunuz" dedim ikisinede bakarak mephiles
"ama yaaaa benim bir suçum yok!" Dedi ve gene eclipsenin "Sen suçlusun!!!" Demesiyle başladı kaos tekrardan bu hergun olan birşeydi o yuzden pek garipsemiyorum bu şeyleri
"kesin şunu!" Dedim sinirle onlarda homurdanip soylenip odamdan çıktılar sonunda sessizlik dolusmustu odaya ailedekilerin aksine bunu seviyordum telefonumu açtım ve saate baktım ic cektim çünkü yeni okuluma gec kalmama daha 30 dakika vardı gidip üstümü değiştirdim üstüme bir tane beyaz gömlek altimada siyah bi pantalon giydim ve salona indim bi kahve alıp çıktım asla bitmeyen kahve aşkımla baş başa olmak beni rahatlatıyordu aksini ikna pek edemezdim kapıya yönelip ayakkabilarimi hirkami giydim ve evdeki kaosdan kurtulmak icin dışarı çıktım ve cidden bi sessizlik vardı okula ışınlandım normal olarak gene pek sosyallik kurmadim kardeşlerimin aksine ben daha çok asosyalim sonuçta insanlar benim icin gereksiz geliyor sanırım gecimimi suikast yaparak geçirdiğim içindir etrafıma bakındım herkes korkmuş gibiydi benden mi korkuyorlardı yoksa başka bir nedenmi anlamadım sonuçta bu aralar bazı kişilerin ağzından düşmüyordum herkes listemde adı varmı diye merak ediyordu bazı kisiler tarafından azrail lakabını almıştım bile ama bu lakap hoşuma gidiyordu birini durdurdum ve
"neden bu kadar korkuyorsun?" Dedim oda pek bekletmedi
"Burdalar geliyorlar!" Dedi gözünü okuyabiliyordum korkuyordu hemde baya ama kimden korkuyordu en önemlisi herkes kimden korkuyordu? Cevabı almak için arkama baktığımda cevabım pek bekletmemisti beni koridorda saçları düz mavi ve gözleri zümrüt gibi yeşil bir kirpi ve düz saçlı yeşil ve gökyüzü gibi mavi gözlü karnında bir yara olan bir kirpi geldi anlamıştım kimlerden bahsettiklerini herkes bunlardan korkuyordu mavili olan beni görünce sinsi bir bakış alıp arkadaşına göz kırptı anladımki nakil olduğum her okulda yasadigim gibi bana patronun kim olduğunu göstericeklerdi aslında pek umursamıyordum çünkü her an ölüm listeme girebilirlerdi bunlar aklıma gelince kandimi tutamayip kikirdadım ve mavili olan bana bakip yanima geldi
"Neymiş bu kadar komik olan yabancı?" Dedi sanki anlamiyormus gibi anlamasını beklemiyordum sonuçta
"Kimsin?" Dedim çünkü sabırsız birine benziyordu ve bence öyleydi.
"buranın patronu diyelim" dedi ve şaşırmadım her yerde gördüğüm birşeydi
"Kendini patron sanan kim demedim kimsin dedim" gözleri şaşkın gibiydi sanırım kendine karşı cikan birini ilk defa görüyordu tabi burdaki korkaklardan belli oluyordu kendini birşey sanabilcegi
"Bak sen yeni gelmiste bana laf atıyor küçük suikastci" dedi ve cenemden tutup kafami kendine bakicagim şekilde kaldırdı elini sertçe tutup cenemi biraktirttim bu muhtemelen onu baya sinir etmiş olmalıydı
"Noldu dilsizmisin yoksa" diyip güldü göz devirdim çünkü umrumda değildi
"az önce seninle konustugumu duydun? Sağır degilsindir umarım" dedim bütün gözler uzerimizdeydi gözlerini okuyabiliyordum elinde olsa sinirle beni öldürebilirdi ama yapmadı
"Ugh çok sinir bozucusun" dedi bilmiyormuşum gibi
"İltifat icin teşekkür ederim" diyip tebessüm ettim gerçekte pek tebessüm eden biri değilim doğrusu bu yuzden takma adım duygusuz zaten ama nedense soke olmus sekilde bana bakiyordu bu bakışı cok uzun sürmedi tabi
"Sana iltifat etmedim seni aptal!" Dedi
"Aptalın kim olduğu belli olmuyormu" diyip güldüm sanırım haddini aşıyordum ama umrumda değildi
"Adın ne senin." Dedi az önce bende bunu sormuştum o ise uzatmıştı
"İlk ben sordum bunu!" Dedim sinirle oda bekletmedi bu sefer
"Ben buranın patronu olduğunu söyledim söyle kimsin." Onun bu cevabına karşı ne diycegimi cok iyi biliyordum tabi
"Kalbini sökücek olan suikastcin memnun oldum^^" elimi uzattım
"yapabilcekmisin? Küçük suikastci"
"Memnuniyetle" dedim sanki yapabilcekmis gibi aslında yapabilirdim ama yapmak istemiyordum
"Seni beğendim adım sonic simdi aptal cevaplar vermeden adını söyle" sesinden anlaşılıyordu sinirli ve sabirsizdi Napicaktiki adimi bu kadar sabirsizlandi
"Shadow" dedim uzatmadan yoksa kötü şeyler olucakti hissettim şu aptal zil calsaydida kurtulsaydim keşke tam etrafıma bakicaktimki duvara sikistirildigimi farkettim gerçekten sinsiydi ve rakibinin haberi olmadan birşeyler cevirebiliyordu sanırım bu iyi birşeydi bilmiyorum bana karşı kullanması kötüydü tabi ona bakmak için başımı kaldırdım yanina geçince aramızda cidden baya bi boy farkı oluyordu
"Ne?" Der gibi baktı
"Bırakmayı düşünüyor musun?" Dedim bakışları hic birakicakmis gibi değildi doğrusu ve şaşırmadigim bir cevap geldi
"hayır böyle iyiyim" aklıma gelen yaramaz fikirlere karşı çıkamadım tabi
"Niye banami aşık oldun?" Diyip güldüm cidden aklindan ne geciriyordu acaba bana küfür mü sıralıyordu yoksa beni öldürme planımı yapıyordu yoksa anın sokundamiydi sonuçta koca okulda ona karşı cikabilen tek kişi ben olmuştum şuan ve tabi dediklerime karşı herkes şok olmuştu düşündüğüm gibide olmuştu beni bırakmıştı
"AKLINDAN BİLE GEÇİRME BU FİKİRLERİ BEN GAY DEĞİLİM SÜRTÜK" dedi ve arkadaşını alıp gitti gülmeye başladım herkesin gözü hala bendeydi baya şaşkınlardi nasıl yaptigim konusunda aslında kolaydı sadece küçük görüyordum gözümde herkes ne kadar ondan korksada benim için bir kurbandan farklı değildi ve sanırım bu sefer aradığım kaos ve kargaşa ayriyettende kavgayi burda bulucaktim eglenicektim.





~Eglenicektim ilk defa~



Zorba aşkı °•Sonadow•°Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin