BİR ÇOCUĞUN HAYATI

Özür

Uyandığımda saat gece 1'di. Kesin herkes uyumuştur diyerek dışarı çıkıp etrafa kolaçan ettim. Işıkların hepsi kapalıydı. Aşağıya yemek yemek için indim. Yiyebileceğim her şeyi toplayarak masaya götürdüm.
              ______________
(15 dakika sonra)
Yemekler'in hepsini yemiş ve yukarıya doğru çıkmaya başlamıştım.
Ay merdivene bak çık çık bitmedi.
Ay haklısın iç sesim
Ben her zaman haklıyım zaten
İyi geceler içses
İyi geceler Emre
Bense bir yandan koridorda yürüyordum. Acaba Bu Emir hangi odada kalıyordu. İnsanların zarar görmesini hiç sevmezdim. Bide gidip kitapla adamın burnunu kırmıştım. Koridorun kenarında olan kapıda yazan Emir yazısıyla duraksamıştım. Hafifçe kapıyı tıklattım. Ses gelmeyince hafifçe kapıyı açarak başımı içeri uzattım. Sessiz bir şekilde odanın ortasına gelerek yatağının kenarına oturdum.
_Ben senden özür dilerim. Yani o kitabı burnuna vurmama gerek yoktu. Burnun o kadar da kötü gözükmüyor. Şu anda yapıcağım şeyi sen uyanıkken asla yapamam.
Yavaşça ayağa kalkarak dudaklarımı kırık olan burnuna yavaşça dokundurdum. Ve odadan çıkarak kendi odama girerek yatağıma yatarak kendimi uykunun kollarına bıraktım.
         __________________
           (Emir)
Az önce duyduğum şeylere inanamıyorum. O çocuk az önce bana ne dedi ya. 
(Az önce)
Duyduğum Kapı tıkırtısıyla etrafı hemen dinlemeye başladım. Bir anda yanımda bir ağırlık hissettim. Konuşan kişiyi dinlemeye başladım. A bu o çocuktu.
_Ben senden özür dilerim. Yani o kitabı burnuna vurmama gerek yoktu. Burnun o kadar da kötü gözükmüyor. Şu anda yapıcağım şeyi sen uyanıkken asla yapamam. Dedi ve ardından burnuma küçük bir öpücük bırakarak gitti.