Evet yine bir derbi günü ve ben yanımda Cenk abinin karısı Ece ablayla maçın başlamasını bekliyorum.
Bir saniye ben size kendimi tanıtmadım değil mi?Ben Gazel Artın.20 yaşındayım en önemlisi şuan sahaya çıkmasını beklediğim Beşiktaş'ın 34 numaralı kalecisi Fehmi Mert Günok'un sevgilisiyim.Her Neyse şimdi şuan ki zamana dönelim.
Ece : Of ya sıkıldım ben iyice,ne zaman başlayacak bu maç?
Gazel : Ece abla ya, sende ne kadar sabırsız çıktın birazdan başlar merak etme.
Ece : Keşke maçtan önce gidip bir Cenk'imi görseydim.
Gazel : Ece abla sence de biraz abartmıyor musun sonuçta buraya birlikte geldiniz ve birlikte aynı eve gideceksiniz.
Ece : Tabi ki de abartmıyorum.Sen evli olmadığın için beni anlayamassın.Ben siz Mert'le evlenince göreceğim seni.
Gazel : Ya konunun bizim evlenip evlenmememizle ne alakası var.Allah aşkına ya.
Konu evliliğe gelince ister istemez utandığım için yüzüm kızarmıştı.
Ece : Aman nasılda utanırmış,diyerek bir kahkaha patlattı.
Tam o sırada oyuncular sahaya adım atmaya başladılar ve ben onu gördüm o gökyüzü gözlü adamı ve şu sözleri mırıldanmaya başladım:
Gazel:Geliyor gönlümün efendisi...
Ece : Bak Bak, sahaya bak Mert'te sana bakıyor.
Ece ablanın bunu söylemesiyle kafamı sahaya çevirdim ve benim ballarım onun uçsuz bucaksız gökyüzünü andıran gözleriyle buluştu. Ona gamzelerimle birlikte en içten gülümsememi gönderirken o da bana aynı şekilde o güzel gamzeleriyle gülümsedi.
Sonra ise oyuncular ısınmaya başladılar ve bir süre sonrada istiklal marşı okunup maça başlandı.
***
Maç 3-1 Fenerbahçe'nin galibiyetiyle sonlanmıştı.Sahadan çıkarken Mert'in yüz ifadesini görünce çok üzülmüştüm,bu maç için çok çalışmıştı.Aslında gayet iyi bir performans sergilemişti ama 3 top yüzünden maçı kaybetmişlerdi.Bunun için kendini suçladığına emindim,çünkü maçın son dakikalarındaki surat ifadesi bunu doğruluyordu.Şimdi ise bunları düşunmemeye karar verdim çünkü Mert beni üzgün görürse daha da morali bozulabilirdi ve ben bunu kesinlikle istemezdim.
Sonunda stadın otoparkına geldiğimde durdum ve etrafıma bakındım.Mert'in arabasını görünce oraya doğru ilerlemeye başladım.Fenerbahçe otobüsünun hemen karşısındaydı.Arabanın yanına giderek kaportaya yaslanıp Mert'i beklemeye başladım.
***
Tam 15 dakikadır Mert'i bekliyordum.Yaklaşık 10 dakika önce beni arayıp teknik direktörleri Rıza hocanın kendileriyle kısa bir toplantı yapmak istediğini ve biraz gecikeceğini söylemişti.Eğer sıkılırsam ve ya üşürsem de gelip arabanın anahtarlarını almam konusunda da çok ısrar etmişti. Düşünceli sevgilim benim..
Ben bunları düşünüp aptal aptal sırıtırken Fenerbahçeli futbolcular otoparka giriş yapmaya başladılar. Onları umursamayıp telefonuma bakmaya başladım.Otobüsları tam önumde olduğu için önümden geçerlerken birkaçının gözlerini üzerimde hissettim.O an aklıma üzerimde Mert'in imzaladığı 34 numaralı yeşil renk kaleci forması olduğu geldi.Tam o sırada Fenerbahçe'nin yeni transferlerınden bir adam önümde durup bana bakmaya başladı.Kafamı kaldırdığımda bu adamın maç esnasında Mert ile kavga eden çocuk olduğunu gördüm.
X:Birini mi bekliyorsun istersen gideceğin yere seni bırakabilirim ya da öncesinde bir kahve içebiliriz.Ne dersin?
Gazel:Teklifiniz için saolun fakat sevgilimi bekliyorum.
diyerek kibarca adamı reddetmiştim ama o sırada otoparkın girişinde Mert'i gördüğümde biraz gerilmiştim çünkü Mert benim kadar kibar olmayabilirdi.
Mert'in gözleri beni bulduğunda gülümsedi ama yaklaştığında yanımdaki adamı görmesiyle gülümsemesinin yavaş yavaş solduğunu görmüştüm.Yanımıza gelince durdu ve karşımda ki adama doğru:
Mert:Hayırdır Kuzey?Ne oluyor burda?
Kuzey:Bir şey olduğu yok sadece saat geç olduğu için bu hanımefendiyi eve bırakmayı teklif ettim o kadar.
Mert:Sen merak etme onun benim gibi bir sevgilisi olduğu sürece bu tip tekliflere ihtiyacı olmaz.
Dedi ve beni kolumdan tutup arabaya bindirdi sonrada kendisi bindi bir süre durup kuzey adlı çocuğun kendi otobüsüne binip gitmesini izledik sonra Mert bana dönüp:
Mert:O herif seni rahatsız edecek başka birşey söyledi mi?
Gazel:Hayır.Hadi sende boşver unut artık onu da eve gidelim
Mert:Gidelim güzelim,dedi ve tekrardan bana döndü bir anda üzerime eğilip emniyet kemerimi taktı sonrasında yanağıma bir öpücük kondurup yerine oturdu.
Mert:Şimdi artık gidebiliriz güzelim,dedi
O bunu dedikten sonra gülümseyip önüme döndüm.Mertte arabayı çalıştırdı ve staddan ayrıldık.Bugün Mert'in evinde kalacağım için Mert hiçbir şey demeden kendi evine doğru sürmeye başladı.
-Nasıl olmuş ? Benim wattpad üzerindeki ilk hikayemdi.Umarım beğenmişsinizdir eğer okunursa 2.bölümü atarım.‐
Gazel~
