maybe my soulmate died

12

merhabalar....

☆

seokjin-taehyung

seokjin:
napıyorsun

taehyung:
ne

seokjin:
napıyosun???

taehyung:
niye

seokjin:
gerizekalı SORU SORDUK CEVAP VERSENE

taehyung:
oturuyom sen

seokjin:
oturuyom

taehyung:
eee

seokjin:
eeee

taehyung:
ne istiyosun manyak ya

seokjin:
nası hissediosun söyle
çabuk

taehyung:
nası nası hissediyorum

seokjin:
mal mısın

taehyung:
bazen

seokjin:
ya TAEHYUNG
çiçeklendin ya
nası hissediyosun
o gün ne kadar iyiyim desen de o kadar iyi durmuyodun
farklı bi şey hissettin mi kim olduğuna dair bi fikrin var mı

taehyung:
yani
bi şey hissetmiyorum bu konuda
düşünmek de istemiyorum
hatta belki kim olduğunu bilmemem daha iyidir

seokjin:
aynı konu mu
atlattığını söylemiştin

taehyung:
seokjin
ben
yani bilmiyorum tamam mı
atlattığımı söylüyorum evet
kendime de bunu söyleyip duruyorum ama içimde bi yerlerde çiçeklerimin sahibimi bulmamı engelleyen bi şey var
elimde değil
hem istediğimden de emin değilim zaten

seokjin:
o herifin yaptığı şey neden senin mutluluğuna engel olmak zorunda bunca yıl sonra

taehyung:
o kişiyi bulduğum an anneme ihanet edecekmiş gibi hissediyorum
o herifin onu "ruh eşini" bulduğu an nasıl terk ettiğini
dönüp bi kere bile arkasına bakmadığını gördüm ben
annemin geceler boyu uyumayıp ağladığını yemekten içmekten kesildiğini gördüm
küçüktüm belki ama aklım yetiyordu olan biteni anlamaya
bana bakmak için üzüntüsünü bile tam yaşayamadı gün içinde hiçbir şey yokmuş gibi benimle ilgilenirdi ama ben gece onun ağlama seslerine uyanırdım
şimdi aramak bile ona yapacağım bir haksızlık gibi geliyor
hem aşık olduğu adam tarafından terk edildi hem de hiçbi zaman kendi ruh eşini bulma fırsatına sahip olmadı
ben
bilmiyorum
kabullendim bi gün çiçeklenirsem kötü hissetmem sanıyordum ama hissediyorum işte