"Tamam. Ben sana birşeyler hazırlıyım. Sende duş al. Odada zaten senin için kıyafet var"
"Tamam"
Ivan odadan çıktığında derin bir nefes aldım.
Üstüm ve saçlarım tuzlu suya girdiğim için yapış yapıştı.
Kıyafetlerimi elime alıp banyoya gittim. Soğuk suyu açıp bir süre bekledim ve kendi kıyafetlerimi çıkartıp soğuk suyun altına girdim.
Saçlarımı köpürtüp bir güzel duruladım. Bendenimi lifle sürtüp tekrar suyun altına girdim. Hızla durulanıp hazırladığım kıyafetleri giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Odadan çıkıp aşağıya inerken burnuma çok güzel kokular geliyordu.
Mutfağa girdiğimde Ivan hazırladığı tostları tabağa koymakla meşguldü.
"Çok güzel kokuyor"
O kadar meşguldü ki benim geldiğimi anlamamıştı. Kafasını kaldırıp baktı.
"Geldiğini fark etmedim. Tost yaptım ama yersin değil mi?"
Kafamı olumlu anlamda salladım.
"İçecek olarak kola var?"
"Olur olur. O zaman bende sofrayı kuruyorum."
"Tamam. Şu çekmecede örtü vardı "
Gösterdiği yere gidip örtüyü aldım ve salona gidip ortadaki yemek masasının üzerine serdim.
Ivan elinde tabaklarla gelip masanın üzerine bıraktı.
"Sen otur ben içecekleri alıp geliyorum."
Dediğini yapıp oturdum. Oturmam ile telefonumun çalması bir oldu.
Arayan babamdı
"Alo. Baba"
"Kızım-"
Babamın sesi kesik kesik geliyordu
"Baba? İyi misin"
"Kaç kurtar kendini. O herifler evi bastı. O çocuğun yanından ayrıl. Git. Senin içinde gelicekler!"
Aynı zamanda telefondan silah sesleri duyulmaya başlamıştı.
"Baba?"
"Kaç hemen. Tamam mı kızım git burdan. Bir süre bizden haber alamayabilirsin. Sadece kendi canını kurtar. Onlara hiçbir şey söyleme tek kelime bile etme, yardım etme!"
