Hacker Mı?

Taşınma

"Almira bilgisayarları unutma ! "

"Bilgisayarlar arabada baba.!" dedim .

Evet ilk tanıtımı yapıyım . Ben Almira.
Almira Aksoy.

Babam Melih Aksoy. Kendisi mafya ve şirket işleriyle uğraşır. Zenginiz.

Annem bizi terk etmiş. Onu aradık bulduk ama bizimle kalmak istemediğini söyledi kendisine yeni bir hayat kurucakmiş . Babamla boşandılar ve velayitim babama verildi . Şuan 22 yaşındayım ve babamın işleri yüzüne babamla yeni eve taşınıyoruz.

Eşyalarımı topladım ve son iki kutuyu üst üste koyup indirdim salona.

" Bitti mi kızım yukarı?"

" Bitmek üzere baba"

Korumalar ikişerli alıp araçlara götürüyorlardı. Taşıniyorduk . Bir dakika ya ben taşınıcağımız yeri bilmiyorum

" Baba biz nereye taşınıyoruz?"

" gidince görürsün " dedi .

Babama soru soruyorum cevabını alamıyorum. İstediği zaman söylüyor, istemediği zaman söylemiyor. Herşeyi kendisi yapıyor.

Küçüklüğümden beri hayatımı babam yönetiyor. 'Sana birşey yaparlar eğitim al Almira , çalış Almira,unutma Almira, sus Almira'

Herşeyime karışiyo ve bana cevap vermiyor.

"Peki" dedim .

Kıyafetlerimi koyduğum valizi alıp arabama koydum . Bir kaç parça eşya kaldı onları da almak için yukarı çıktım . Masamdaki eşyaları toplarken annemle olan fotoğrafımızı gördüm bu ilk doğduğum anda babamın bizi çektiği fotoğraftı ,diğeri 2 veya 3 yaşındaki fotografim ,son olan ise 6 yaşındayken çekildiğimiz  son fotoğraftı.

Ağlamak istedim ama ağlamadım. Çünkü bizi istemeyen oydu ,ayrıca ben güçlü bir kızdım.

Fotoğrafları çantanin içine koyup odamdan çıktım. Eşyalarımı topladım , kıyafetleri topladım ,motorumun anahtarıni aldim evet eksik yoktu . Babamın yanına gittim .

" Herşey bitti " dedim soğuk bir ifadeyle .

" Tamam bizim işlerimizde bitti . Salih Almira' ya  gözkulak ol.  havaalanında buluşuruz "

"Motoru unutmasınlar!" Diye bağırdım arabaya binerken . Sürücü koltuğuna geçtim. Salih abim de kendi arabasına bindi .

Salih abim benden 5 yaş büyük. Öz abim.

Abimle ben önden yola çıktık kendi özel uçağımız vardı motorlarimizi ve arabalarimizi uçağın garaj kısmına koyucaz.

Sıkıldığım için bir şarkı açtım.

Saçların ıslanır ellerin bana bağlanır

Utanır söylemez diz çöküp sana yalvarır

Dudakların bana nasıldı yakınken öyle

Bu rüyadan bir biri beni uyandirir

Saatler geçmiyor bu rüzgar artık esmiyor

Bana senden kalan hatıralar yetmiyor

Ellerim üşüyor fotoğraflar konuşmuyor

Bu zalim dünyada hiç bir şey beni ısıtmıyor

Bir sahne kurmuşum Kadıköy'de buluşmuşum

Seninle ağlayıp saatlerce konuşmuşum

Verdiğim sözleri birer birer unutmuşum

Üzgünüm sevgilim düşlerinde savrulmuşum

Bu dağ bu karları nasıl taşır anlamadım

Ben bir kez vuruldum

Bir daha hiç kalkamadım

Sevmeyi denedim

Afalladim afalladim

Denedim olmadı

Hiç kimseye inanmadım

Rararara rararara rararara rararar rarar arrarar

Ah canım sevgilim

Derin bir okyanustayım

Hiç kimse gelmiyo

Bırak beni konuşayım

En azından bugün bugünde sonbahardayim

Soracak olursan ben şimdi uzaklardayım

Ben sana gel dedim

İçimde kaybolan papatyalardı gözlerin

Eski bir radyodan çalan şarkıyı dinledim

Hayatı kahrolan gibi

Gururu ayaklar altına alınmış biri gibi...

Evet bitti :(

Açelya ' yı sevgi ve özlemle anıyoruz

:(