kötüydüm, aşırı berbat hissediyordum. kendimden cok sevdiğim kardeşimin kanser olmasını kaldıramıyordum, inanmak istememiştim başta. sonra gercekler yüzüme tokat gibi çarpınca, durduramıyordum ağlamamı.
kimsenin gelmesini istememiştim, ama şuanda sarılacak bir beden, onda ağlayacak bir omuza ihtiyacım vardı.
herşey yolunda gidiyor derken bir şey çıkar ve mahveder tüm hayatınızı, bu bir gerçek. Sonrası da zamana kalmıştır, ya iyi sonuçlar doğurur, yada kötü. Ben bu durumu çoğu kez yaşamama rağmen asla akıllanmıyor ve sonunda üzülüp duruyordum.
hava pekte kötü değildi, güneş vardı ama esiyordu. bende üstümü giyinip bir mont aldıktan sonra hava almak için evden çıkmıştım.
birazcık yürüyüp bir parkın oraya oturup düşünmeye başlamıştım olanları, herşeyi, taehyun'u da.
kendi hayatıma şu sıralar odaklanamıyordum, derslerdeki netlerim de düşüyordu.
ama taehyun her zaman beni mutlu edebiliyordu, bana gerçekten iyi davranıyordu ama ben ona karşılık veremiyordum, istiyor ama veremiyordum ve bu benim canımı çok yakıyordu.
taehyun, her zaman yanımda olup beni bebeği gibi sevmişti, benden hoşlanıyordu ama asla ben izin vermedikçe yanıma yaklaşmıyordu, hoşuma giden şeyde buydu. ona güvenmemin bir nedeni de. her zaman mesafeli olmuştu ve benden onay istemişti bazı şeyler için, zaman geçtikçe ve bende taehyun'u tanıdıkça, ona kendimi açtım ve daha iyi hissetmeye başladım. sanki yıllardır ihtiyacım olan tek şey oydu.
böyle düşünürken anlık bir cesaretle telefonumu çıkarıp taehyun'a yazdım.
[taehyun & beomgyu]
beomgyu
taehyun
gelirmisin buraya
parkta oturuyorumtyunn
hemen geliyorum
konum at beomgyu
iyisin değil mi?beomgyu
iyiyim merak etme
dikkatli gel
📍konum
görüldü,18:34<>
taehyunu görmem ile yüzümde kendiliğinden oluşan gülümsememe engel olamamıştım, ona bugün birşeyler itiraf edecektim, evet ondan hoşlanıyordum.
"bir sorun yok değil mi?"
kafamı sallamıştım hayır anlamında ve yanıma oturması için bankı patpatlamıştım.
oturup bana bakıyordu ve sessizlik olduğu için konuşmaya başlamıştı.
"çok korkuttun beni"
"üzgünüm amacım korkutmak değildi"
"dinleme özür"
"taehyun"
"beomgyu"
"önce sen" diye devam etmişti ve bende kafamı sallayıp konuşmaya başlamıştım.
"seninle birlikte çoğu ön yargımı kırdım, kendime daha çok önem vermeye başladım, gerçekten mutlu oldum ve uzun zaman sonra gerçekten sevildiğimi hissettim, sana çok minnettarım gerçekten"
taehyun şuan da beni aşırı büyüleyici bir şekilde izliyordu ve ben ise kelimeleri karıştırıp rezil olmaktan korkuyordum.
"taehyun, sen geldikten sonra hayatımda birçok şey değişti."
"ve ben birşeye kararı verdim,"
"senden hoşlanıyorum kang"
gözlerini büyük bir şekilde açarak bana bakıyordu, tek kelime etmeden.
o da şaşırmıştı, beklemiyordu çünkü.
aslında bende kendimden beklemediğim bir şey yapmıştım az önce.ve beklemediğim bir diğer şey ise taehyun'un dudaklarını dudaklarımda hissetmemdi.
_____
kotu oldu ya kizlae☹️☹️☹️
lutfen oy vermeyi unutmayim ve yorum yapinn ☹️✋🏻✋🏻
optumm
ŞİMDİ OKUDUĞUN
better things ,,taegyu ✓
Teen Fictionacemilik ile yazdığım bir ficti okumayin😓 uzun zamandır beomgyu'ya platonik olan taehyun, artık ona yazmaya karar verir... 🥇 - #hyuka