Alone With Me

Prologue

Bakit lagi nalang akong nag-iisa?

Wala bang nagmamahal sa akin? Hindi ba ako kamahal-mahal?

Ang dami kong tanong pero hanggang ngayon hindi ko parin nasasagot kahit isa.

Masaya naman ako sa piling ng pamilya ko pero bakit ganoon feel ko nag-iisa parin ako. Buo yung pamilya namin at madami akong kaibigan pero bakit parang kulang padin.

Ako lang ba sa mundo yung feeling na marami naman akong kaibigan pero feel ko nag-iisa parin ako. Like masaya ako pag andyan yung mga kaibigan ko pero in the end mag-isa parin pala ako. Nag-iisa parin ako and I hate it.

Pinanganak ako ng puno ng pagmamahal, may kaya lang kami hindi kami mahirap at hindi rin kami mayaman pero natutustusan parin ng magulang ko lahat ng aming pangangailangan. Dalawa lang kaming magkapatid at ako ang ate sa aming magkapatid.

I think alam ko na kung bakit ganto yung buhay ko. I'm such a boring person, serious, corny pag nagbiro, may sariling mundo, tahimik pero madaldal pagnakakarelate ako sa topic. Palangiti pero ang bilis magfade away ng mga smile ko. Seryoso masyado sa buhay, ate eh.

Scared of many things but I'm afraid to show it. That's my weakness.

Mahilig ako manood ng korean drama, chinese drama, thai drama, and japanese drama. I love learning different languages. My dream job is to be a flight attendant. I'm going to be a flight attendant someday.

"Ate kakain na daw" Isha shouted. Ang aking bunsong kapatid. She's smart, beautiful, have matured mind, magaling magluto and she's good at anything than me. Lagi akong talo pag nag aaway kami. Funny, right? Ako yung ate pero parang siya yung nagiging ate sa amin.

"Oo susunod na ako" I shouted too. Bumangon na ako sa aking higaan. Kung titingnan mo ang kwarto ko ay masasabi mo agad na my favorite color is pink, puno ba naman ng pink stuff kahit saan mo tingnan. Sakto lang ang laki ng kwarto na kasya ako at ang mga gamit ko.

Lumabas na ako sa aking kwarto at bumababa na patungo sa aming munting kusina. Our house has only two floors and three rooms that fit the four of us. Modern with a cabin house vibe.

Pagka dating ko sa kusina ang una ko agad nakita ay si mommy.

"Good morning, mmy" I greeted and kissed her cheeks. Mmy short for mommy.

"Good morning, Ate" she greeted me and kissed my cheeks too. My parent called me Ate because I'm the Ate.

"Mmy, anong breakfast natin?" I asked.

"Andoon na sa lamesa, Bacon, egg and rice" mommy said habang tinuro ang pagkain sa hapagkainan.

Sinundan ng aking nga mata ang tinuro ni mommy at doon ko nakita si daddy ate Isha na nakaupo na.

Pumunta na ako sa hapagkainan. "Good morning, daddy and Isha" I greeted them and kissed daddy's cheeks.

"Good morning, Ate" daddy greeted me and kissed my cheeks too. Umupo na ako sa upuan upang simulan ang aming agahan.

Isha didn't greeted me back. As always.

We're close but not enough to share our own problems and stories. She's more than close with our cousin than me. She's happier when she's with our cousin than me because she said that I'm such a boring person. I didn't know how or what to react to the stories she tells , tho. Sad, right? I know.

We prayed and ate our breakfast together. After we finished our breakfast ay inayos ko na ang aking sarili para ihanda sa pagpasok sa school. I'm senior high and ABM student. While my younger sister is a grade 10 student. Hindi kami sabay ng oras ng pasukan at magkaiba rin kami ng pinapasukan na school.