Günler günleri kovalamış, yazlıktan Ankara'ya dönüp okula gitme vakti gelmişti. Batur ile Aras görüşeli çok zaman geçmişti. Aras yaz tatilinin son gününün gecesi, pijamasıyla camdan dışarı düşünceli düşünceli bakıyordu. Yarın Batur'u görecekti ve kalbi delicesine atıyordu. Ya Batur onu sevmiyorsa? Ya onun garip olduğunu düşünürse? Aras bu düşünceleri aklından çıkarmak için yatmaya karar verdi. Sabaha olan alarmını kurup yatağına girdi.
—————————————————————————
İşte buradaydı. Okulun karşısında öylece dikiliyordu. Acaba bugün başına neler gelecekti? Telefonuna bir bildirim geldi, Batur ona mesaj atmıştı.
Mesajlar
—————————————————————————
Batur: Arkandayım oç
—————————————————————————
Aras büyük bir korkuyla arkasına döner ve karşısında Batur'u görür.
Batur: Arasinyo nabers.
Aras: Sa oç
Batur: Sınıflar en üst kattaymış yarra yedik.
Aras: Hassiktir.
Birlikte en üst kata homurdana homurdana çıkarlar. Sınıflara geldiklerine Batur'un ayrılması gerekir ve vedalaşırlar. Artık Aras bu yolculuğa tek başına devam edecektir. Sınıfına girdiğinde Rüzgar'ın öğretmenler masasında oturduğunu görür.
Aras: BU NE AMINA KOYAYIM
Rüzgar: Günaydın veled-ül zina.
Aras'ın gözüne sıralarda oturan iki çocuk çarpar. Okula yeni geldiği belli olan bu çocuklar Aras'ın Panora'da tanıştığı Bartu ve Hüsnü'dür.
Çocuk, onları görünce gülümser. İlk derslerinin matematik olduğunu öğrenince öğretmenlerinin yine geçen seneki sinir hastası otistik Ahmet Hoca olmaması için dua ederler. Aras sırasına geçerken yazın red yediği Nazlı'yı görür, artık ona olan hislerini kaybettiğinden kıza boş gözlerle bakar ve sırasına çöker.
Ders başlayıp öğretmen içeri girince Aras içinden küfür eder. Sınıfa giren Ahmet Hoca'dır.
Ahmet: RISE AND SHINE GENÇLER!
Nazlı: Güno hocamm!
Ders geçtikçe Aras söylenenlere çok da dikkat etmemeye başlar. Çünkü aklından düşmeyen bir çikolata vardır. Nihayet zil çalar ve Ahmet bunları salar, Aras yerinden fırlayıp Batur'un sınıfına gider. Kapıda onu görmek için çıkan çocukla karşılaşınca öylece kalır. Batur ile birlikte tuvalete giderler.
Batur: Gel şuraya girek de millete bakak
Aras: Olur lan
Böylece ikisi tek bir kabine girer, Batur Aras'ın omzuna çıkar ve yukarıdan diğer kabindeki insanlara laf atar. Bütün bunlar olurken Aras, birkaç saniyeliğine yukarı bakar ve Batur'un poposuyla bakışır. Kıpkırmızı olan Aras, sertleştiğini hissedince ne yapacağını bilemez ve hemen Batur'u yere indirir. Batur ne olduğunu sorgulayamadan Aras gitmesi gerektiğini söyler ve kabinden hızlıca çıkar. Batur afallamış bir şekilde orda kalır, bir süre sonra o da çıkar ve sınıfına gider.
Aras yaşananlardan çok utanmış bir şekilde sırsına kafasını koyar ve tüm ders boyunca bunu düşünür.
