düşman, alker

3

Yarım saatin ardından altay revire doğru yol aldı. Tek düşündüğü keremin iyi olup olmamasıydı.

Revire geldiğinde kapıyı tıklattı, "gel" sesiyle içeri girdi.

"hemşire hanım hasta uyandı mı?"

"evet, hemen şu sağdaki odada."

"tamam, teşekkürler"

Kapının önüne geldi, yavaşça kapıyı tıklattı.

"gelebilir miyim?"

"hayır."

Altay keremi dinlemeyip odaya girdi.

"altay defol."

"kerem bi du-"

"ALTAY DEFOL!"

Altay güzellikle bir yere varamayacağını anlayınca sertleşti.

"hiçbir yere gitmiyorum!, burdan çıkınca kimseye bir şey anlatmayacaksın!"

"bal gibide anlatıcam, hatta bak şuan gidiyorum müdürün odasına."

Kerem hızlıca ayaklandı, kapıyı açacakken altay sıkıca bileğini kavradı.

"bırak!"

"hayır bırakmıyorum, kimseye bir şey anlatmayacaksın dedim sana!"

"anlatıcam dedim bırak!"

"bırakmıyorum, sen ikna olana kadarda bırakmicam!"

"o zaman bağırırım bende, YARDIM E-"

Kelimesini bitiremeden dudaklarına kapanan sıcak dudaklar keremi susturmuştu.

Ay bu bolum cerezlik olsun yazmaya usendim fazlaa